Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

Ένα όνειρο για τις παρελάσεις...








11 το πρωί,

28η Οκτώβρη του 2007,

πήρα το pvc σημαιάκι και κατηφόρισα προς την εξέδρα των επισήμων,

ακριβώς απέναντι.

Ήταν όλοι εκεί,

ο δήμαρχος μας που είχε την ατυχία να περάσει από τον Κολωνό το πρωί,

πιο δίπλα ο Αλέξης περίμενε με το ipod ακούγοντας Manu Chao και παίζοντας με τα κλειδιά του Jeep,

πιο πέρα ο Κώστας με το παχύ μουστάκι αναπολούσε άλλες εποχές και φυσικά

οι «νέοι» στις εξέδρες χέρι – χέρι.

Μπροστά τιμητικά καθόταν ο πρωθυπουργός περιμένοντας να ξεκινήσει επιτέλους και αυτή…η αγγαρεία

Άρχισε η μπάντα να παίζει κάτι σαν βαλς, είμαι βέβαιος δεν ήταν εμβατήριο

Ξεκινούσε η παρέλαση!!!

«Θα τιμήσουμε πρώτα τους νεκρούς μας», ακούστηκε από τα μεγάφωνα μια φωνή περήφανη

Παρέλασαν πρώτοι οι νεκροί εργαζόμενοι των ναυπηγείων προσφέροντας ένα σκουριασμένο ματσακόνι στον πρωθυπουργό

Ακολούθησαν οι φαντάροι που αυτοκτόνησαν την χρονιά που πέρασε μέσα και έξω από την μάντρα

Φυσικά φλεγόμενοι πέρασαν μπροστά από τους ατσαλάκωτους επισήμους όσοι κάηκαν στη Ζαχάρω

Όλοι κρατούσαν την σημαία που τους είχαν δώσει

Στη συνέχεια τιμήθηκαν παρελαύνοντας όλοι οι ζώντες ήρωες

Οι απεργοί δάσκαλοι, οι ναυτεργάτες, οι άνεργοι των ολυμπιακών έργων, οι καταληψίες φοιτητές

Τα ΜΑΤ παρέλασαν με στολές κηπουρών, θα περιποιούνται ζαρντινιέρες εφ εξής

Και οι μαθητές ντυμένοι όπως γουστάρουν περνούσαν στο δρόμο και έσκιζαν το βιβλίο της ιστορίας, της Διοίκησης Επιχειρήσεων, της Ολυμπιακής Παιδείας…γιατί είχαν ανακρίβειες

Οι εξαρτημένοι από ουσίες χάριζαν ναρκωτικά στους επισήμους, για να μην τα παίρνουν κρυφά, ζητώντας τους ν’ αλλάξουν θέσεις

Και οι μετανάστες, ήταν όλοι εκεί, Φιλιπινέζες ντυμένες με τα ρούχα της αφεντικίνας τους, Πακιστανοί και Αλβανοί «ντυμένοι» εργολάβοι

Και μετά από λίγο καθώς θορυβημένοι ήταν όλοι στην εξέδρα…………………….

Τι φωνάζεις ρε ηλίθιε πάνω στο καλύτερο;

Γιατί με ξύπνησες;

Δεν πάω στην παρέλαση!!!

11 το πρωί,

28η Οκτώβρη του 2007

…Λίγο αφ ότου ξύπνησα