...πικρή νύχτα
σαν την αδικία πικρή.
...ο ουρανός απόψε είναι τυφλός.
...πικρή νύχτα
σαν την ταπείνωση μικρή.
Για να ζήσουμε
πρέπει ν' αρνηθούμε
πως είναι νύχτα
ν' αρνηθούμε
πως θα ξημερώσει.
Όταν δε θέλεις να πεθάνεις
ξέρετε τι θα πει
ζωή.
Mας κοίμιζε άλλοτε η μάνα μας
μ' ένα τραγούδι σιγανό
τη κάνατε το τραγούδι αυτό;
O κόσμος είναι για την ευτυχία.
Mάχη στην άκρη της νύχτας (1952), Tάσος Λειβαδίτης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
κι όταν η νύχτα αρχίζει να προσβάλει τα δημιουργικά κύταρά σου μικρέ ποιητή, τότε ο άλλος μεγάλος - πιθανόν ο ίδιος κάποτε μαχόμενος στην άκρη της νύχτας του - σου δείχνει το δρόμο... για να ζήσεις πρέπει να αρνηθείς πως είναι σκοτάδι, να αρνηθείς πως είναι φυλακή, να αρνηθείς πως σε σκοτώνει...
ναι λοιπόν, αυτό είμαι...ένας πρώην, ένας πρώην μαχόμενος, ένας πρώην αισιόδοξος, ένας πρώην αιθεροβάμων σε μια παρούσα πτώση, σαν τον ήρωα του Καμύ, ένας πρώην...
ναι λοιπόν, αυτό είμαι...η φίλη μου, με κοιτά από ψηλά, μου δίνει το πολύτιμο ποδηλατό της, για να ακουμπίσω, να σηκωθώ, να τρέξω,
για να χτυπήσει ο αέρας το προσωπό μου, να πάρει πάλι το μυαλό μου φωτιά.
για να γίνω και πάλι ένας πρώην...απαισιόδοξος!!!
Σε φιλώ!
Δημοσίευση σχολίου