Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης Ελεώνας Θηβών (20-02-09), λίγο πριν δολοφονηθεί στο πλοίο για Κρήτη

Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.

Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.

Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.

Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:

Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.

Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.

Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…

Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.

Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.

Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.

Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.

Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.

Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.

Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.

Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.

Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν…

Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.

Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.

Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε…

Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.

Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.

Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.

Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.

Γκουλιώνη Κατερίνα

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1006846

Κατάληψη στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσαλλονίκης

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η δολοφονική επίθεση που δέχτηκε η συνδικαλίστρια Κ.Κούνεβα ανέδειξε με τον πιο δραματικό τρόπο το σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα (ελαστικές σχέσεις εργασίας, μισθοί πείνας κλπ.) και την τρομοκράτηση που βιώνουν χιλιάδες εργαζόμενοι. Αυτό το καθεστώς του σύγχρονου δουλεμπορίου, που γιγαντώνεται κάτω από τη βαριά σκιά της οικονομικής κρίσης, αποτυπώνεται εντός του ΑΠΘ με τον πιο έντονο τρόπο στο καθεστώς των εργολαβιών στο οποίο δουλεύει το εργατουπαλληλικό προσωπικό. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ξεκίνησε η κατάληψη στην πρυτανεία του ΑΠΘ από 16/3 καθώς και άλλες κινητοποιήσεις όπως η πορεία στις 19/3, με κεντρικό αίτημα την κατάργηση αυτού του εργασιακού καθεστώτος και τη μονιμοποίηση όλων των υπαλλήλων, στις οποίες συμμετείχαν τόσο το σωματείο εργαζομένων του Α.Π.Θ. όσο και άλλα σωματεία σε Θεσσαλονίκη και πανελλαδικά.

Όλο αυτό το διάστημα η διοίκηση του ΑΠΘ, επέλεξε συστηματικά να αποσιωπήσει τις κινητοποιήσεις και μεθοδευμένα να αποφεύγει την οποιαδήποτε τοποθέτηση γύρω από τα αιτήματα αυτών. Αποκορύφωμα αυτής της στάσης ήταν και η συνεδρίαση της συγκλήτου την Παρασκευή 27/3, κατά την οποία φάνηκε ξεκάθαρα η άρνηση οποιασδήποτε συζήτησης γύρω από την δικαίωση των αιτημάτων, αλλά πολύ περισσότερο η απαξίωση και ποινικοποίηση των συλλογικών οργάνων, των αποφάσεων και των πρακτικών τους. Πρακτικών όπως είναι η κατάληψη και η απεργία, που το φοιτητικό και εργατικό κίνημα ακολουθούν τα τελευταία χρόνια, και που αποτελεί το βασικό στόχο αυτής της επίθεσης. Η πρυτανεία σε αυτή τη συγκυρία, ιδιαίτερα μετά την κοινωνική έκρηξη του Δεκέμβρη, συντάσσεται πρώτη στο πλευρό της κυβέρνησης και της πολιτικής της που στόχο έχει το άσυλο και τους συλλογικούς αγώνες και που μεθοδευμένα προωθεί περαιτέρω μέτρα περιστολής και καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (περιύβριση αρχής, νόμος για την κουκούλα, νέα σώματα ασφαλείας).

Πιο συγκεκριμένα, η συνεδρίαση στις 27/3, η οποία έγινε με άκρα μυστικότητα εντός του πανεπιστημιακού νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ χωρίς καμια ειδοποιήση φοιτητικών συλλόγων και με παρουσία μπράβων, χαρακτηρίστηκε απο το προαποφασισμένο της διαδικασίας όπου δεν τέθηκε καθόλου το ουσιώδες ζήτημα του καθεστώτος των εργολαβιών με την πρόφαση της αναρμοδιότητας. Επιπλέον προωθήθηκε η στοχοποίηση και καταστολή των κινητοποιήσεών μας όπως αυτή αποτυπώθηκε στο κατάπτυστο ψήφισμα – απόφαση με το οποίο αποφασίζονται τα εξής: η ρεβανσιστική και αδικαιολόγητη διακοπή της λειτουργίας όλων των γραμματειών σε όλα τα τμήματα του ΑΠΘ, που ως κίνηση αποσκοπεί στο να στρέψει το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στον αγώνα μας, το κάλεσμα σε κίνηση ανακατάληψης της πρυτανείας από την πανεπιστημιακή «κοινότητα» καθώς και η πρωτοφανώς προκλητική απειλή επέμβασης της αστυνομίας μέσα στο χώρο του ασύλου έτσι ώστε να «σπάσει» η κατάληψη.

Τέτοιες μεθοδεύσεις και κινήσεις δε μας φοβίζουν και δεν πρόκειται να μας σταματήσουν. Βαδίζουμε σε κατεύθυνση κλιμάκωσης των κινητοποιήσεων τόσο όσον αφορά το ζήτημα των εργολαβιών, όσο και ευρύτερα της αντεργατικής- αντιλαϊκής κι αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Απαιτούμε από την πρυτανεία να πάρει άμεσα θέση υπέρ της κατάργησης του καθεστώτος των εργολαβιών στο ΑΠΘ και της μονιμοποίησης όλων των εργαζομένων. Το πανεπιστήμιο δεν μπορεί να αποτελεί άσυλο για τις εργολαβίες και τις επιχειρήσεις, αλλά πραγματικό άσυλο των ριζοσπαστικών διεκδικήσεων και των κοινωνικών αγώνων. Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί λαική κατάκτηση που δεν τη διαπραγματευόμαστε με κανένα πρύτανη και καμιά κυβέρνηση, αλλά που αντίθετα θα την υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο και μέσο απέναντι στην προσπάθεια καταστρατήγησής του.

Καλούμε όλους τους συλλογικούς φορείς που δρούν στο χώρο του πανεπιστημίου, τους συλλόγους φοιτητών, το σωματείο των εργαζομένων και το σύλλογο διδασκόντων αλλά και ευρύτερα σωματεία και συνδικάτα εργαζομένων, να πάρουν θέση υπερ του δίκαιου αγώνα για κατάργηση των εργολαβιών στο Α.Π.Θ. και παντού και για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή δουλειά. Να βρίσκονται σε εγρήγορση έτσι ώστε να απομονωθούν οποιεσδήποτε προσπάθειες σπίλωσης και περιστολής του ασύλου. Άλλωστε, αυτοί που στο παρελθόν διασφάλισαν το άσυλο ενάντια στις δυνάμεις καταστολής και το οργανωμένο παρακράτος δεν ήταν κανένας πρύτανης, αλλά το ίδιο φοιτητικό και εργατικό κίνημα είναι εκείνο που προασπίζει τις λαικές ελευθερίες και δικαιώματα.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ, ΤΟ ΑΣΥΛΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ

ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΑΠΘ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΤΩΝ ΔΟΥΛΕΜΠΟΡΩΝ

ΜΟΝΙΜΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΔΟΧΩΝ

ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΓΕΩΛΟΓΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΩΝ & ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΟΝΙΜΟ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ

Η ίδια η σοβαρότητα των εξελίξεων σήμερα αλλά και οι διαδικασίες που έχουν ξεκινήσει για την ενότητα και την κοινή δράση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής-επαναστατικής αριστεράς φέρνουν πιο έντονα στο προσκήνιο την ανάγκη αλλά και τη δυνατότητα ενός ευρύτερου αντιπολεμικού συντονισμού με πιο μόνιμα και μαζικά χαρακτηριστικά


Η καπιταλιστική κρίση οξύνεται επικίνδυνα , δημιουργώντας συνθήκες πραγματικού κοινωνικού ολοκαυτώματος για τα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες στο εσωτερικό των καπιταλιστικών χωρών ενώ ταυτόχρονα αναβαθμίζει το στοιχείο του πολέμου και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στο διεθνές περιβάλλον

Η νέα ηγεσία Ομπάμα γρήγορα δείχνει τους πολεμικούς της στόχους , η Κίνα εξοπλίζεται , η Ρωσία αναβαθμίζει το ρόλο της στην Ευρασία , η Ε.Ε. με τον Ευρωστρατό δείχνει τα δόντια της πάνω στην κακοφορμισμένη πληγή των Βαλκανίων , την Αφρική και τη Μ. Ανατολή

Ο αστικός κόσμος στην Ελλάδα ετοιμάζει νέους γύρους τρομοκράτησης του κινήματος, έχει στρατιωτική παρουσία σε 15 χώρες(16 η Γάζα) , αυξάνει τις δυνάμεις του στο εξωτερικό (Αφγανιστάν). Ο ελληνοτουρκικός ανταγωνισμός στο Αιγαίο οξύνεται και προβάλλεται ως αιτία για το μεγαλύτερο ιστορικά γύρο επανεξοπλισμού (56 δις ευρώ ως το 2015), ενώ η ανάγκη εθνικής ενότητας (Μακεδονικό) χρησιμοποιείται για να γεφυρωθούν οι κοινωνικές εντάσεις.

ΝΑΤΟ-ΕΥΡΩΣΤΡΑΤΟΣ-ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ αλλάζουν, αποκτούν νέα επιθετικότερα πολεμικά δόγματα , ενώ ο βασικός τους προσανατολισμός είναι η αντιμετώπιση του εχθρού λαού εντός και εκτός συνόρων (τρομοκρατία). Είναι χαρακτηριστικό ότι το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ προβλέπει δράση στις χώρες που απειλούνται με κινήματα ανατροπής εξαιτίας της οικονομικής κατάρρευσης. Μια παράμετρος που αποκτά ιδιαίτερη σημασία μετά το Δεκέμβρη και την απειλή χρήσης του στρατού για την καταπολέμηση «έκτακτων αναγκών»(εξέγερση) και την προσφορά ευρωπαϊκών αστυνομικών-στρατιωτικών δυνάμεων για την καταστολή της εξέγερσης.

Σε αυτές τις συνθήκες πιστεύουμε ότι το αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα μας πρέπει και μπορεί να πάει αλλιώς. Δεν μας αρκεί ένα αντιπολεμικό κίνημα διαμαρτυρίας και καταγγελίας των πολέμων που θα ενσωματώνεται εύκολα στους σχεδιασμούς της εξωτερικής πολιτικής των εκάστοτε κυβερνήσεων και θα κλείνει το μάτι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χρειαζόμαστε ένα αντιπολεμικό κίνημα που να αναδεικνύει την ανάγκη της πάλης ενάντια στη δική μας κυβέρνηση και το στρατό , ενάντια στον ιμπεριαλισμό και το μιλιταρισμό, εργατικό – διεθνιστικό και στην πράξη κίνημα αποτροπής των πολεμικών σχεδίων και της πολεμικής εμπλοκής της χώρας μας που θα σπάει τον κρίκο στην αλυσίδα των πολεμικών αναμετρήσεων.

Σε αυτά τα πλαίσια καλούμε όλους τους αγωνιστές της αντικαπιταλιστικής αριστεράς , εργατικά σωματεία, φοιτητικά και εργατικά σχήματα, αντιπολεμικές συλλογικότητες, πολιτικές οργανώσεις να στηρίξουν έμπρακτα και μαχητικά τις δράσεις ενάντια στο ΝΑΤΟ σε όλη την Ελλάδα και στην Αθήνα στα πλαίσια της εβδομάδας δράσης ενάντια στο ΝΑΤΟ το Σαββάτο 4/4/09.

Να συμμετέχουν ενεργά στις εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στο Πολυτεχνείο, κτίριο Γκίνη, το τριήμερο 27-29/3 και στην Αντιπολεμική Συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 29/3 στις 6μμ συμβάλλοντας ώστε να γίνει ένα σοβαρό βήμα στην κατεύθυνση ενός ευρύτερου Μόνιμου Αντιπολεμικού Συντονισμού που έχει ανάγκη η εποχή μας.

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ

Τόσος χρόνος, τόση ζωή...χαμένα για ένα ψέμα!