Η λογοκρισία των bloggers και των blogs

ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ

ΧΩΡΙΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

Το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ

Μέσα από εικόνες, το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ και το διαρκές έγκλημα στην Παλαιστίνη με την συνενοχή Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ.
Τις ανεβάζω και ας σοκάρουν λίγο κάποιες και ας μου "χαλάσουν" τη "μόστρα" του blog.

Άλλωστε, σημασία έχει να αναδειχθεί με οποιονδήποτε τρόπο η πολεμική μηχανή. Γρανάζι της διαχρονικά και η ελληνική κυβέρνηση (βλέπε βάσεις, "ειρηνευτικές αποστολές" - στρατοί κατοχής σε Κόσσοβο, Αφγανιστάν κλπ)

Σχετικά με τις εξελίξεις στα Βαλκάνια: ανακοίνωση του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση

Η ανακήρυξη της «ανεξαρτησίας» του Κοσόβου είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ, καθώς και των ανταγωνισμών των αναδυόμενων αστικών τάξεων στην περιοχή. Η βίαιη αλλαγή των συνόρων, με τους αιματηρούς βομβαρδισμούς του ΄99, η ουσιαστική κατοχή του Κοσόβου από 18.000 άνδρες του ΝΑΤΟ και ισχυρή δύναμη ευρω-αστυνομίας, καταλήγει τώρα πια και στη δημιουργία ενός κράτους – προτεκτοράτο, καταλύτη επικίνδυνων εξελίξεων στην περιοχή.

Η εφαρμογή της αμερικανικής πολιτικής για τη δημιουργία ασταθών και ελεγχόμενων κρατιδίων εφαρμόζεται με τον πιο κυνικό τρόπο. Η ΕΕ συνολικά και οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές χώρες έχουν τις δικές τους τεράστιες ευθύνες για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας. Χρόνια τώρα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα υποδαυλίζουν κάθε εθνική και θρησκευτική αντιπαράθεση, για να ελέγχουν καλύτερα την περιοχή, για να μοιράσουν τη λεία. Αξιοποιώντας τις μειονότητες και τις υπάρχουσες εθνικές αντιπαραθέσεις, προκαλούν εντάσεις, ενώ ταυτόχρονα επιτίθενται στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, δημιουργώντας στρατιές «φτηνών» εργατών. Η ένταξη των Βαλκανίων συνολικά στην καπιταλιστική αγορά, η δημιουργία των νέων αστικών τάξεων και ο γενικευμένος ανταγωνισμός στο έδαφος της καπιταλιστικής ύφεσης και του πολέμου της ενέργειας, ανάβει το φτίλι στην μπαρουταποθήκη της Ευρώπης. Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας σε όλο του το μεγαλείο. Για τους «κάτω» ο εδαφικός κατακερματισμός (αλλά και οι καπιταλιστικές ολοκληρώσεις τύπου ΕΕ),το εθνοτικό μίσος, η ανεργία, η φτώχια και ο θάνατος και για τους «πάνω» η εκμετάλλευση και ο ανταγωνισμός για μεγαλύτερα κέρδη. Η «παγκοσμιοποίηση» και η καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ οδηγούν σε εθνικά και κοινωνικά ρήγματα.

Ο κύκλος αίματος που άνοιξε το 1989 δεν κλείνει και απειλεί να πλημμυρίσει όλα τα Βαλκάνια. Η εύθραυστη και επιβεβλημένη «ειρήνη» από τους μισθοφόρους της νατοϊκής ΚFOR ετοιμάζεται να ξαναδώσει τη θέση της στις πολεμικές αναμετρήσεις.

Όλοι έχουν πάρει τις θέσεις τους για το νέο γύρο,επιδιώκοντας τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Οι Αμερικανοί φτιάχνουν τη μεγαλύτερη βάση στο Κόσοβο, για να προστατεύσουν τους αγωγούς και τα συμφέροντα τους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μεταφέρει άλλους 1.900 αστυνομικούς , ενώ η Ρωσία αγοράζει ό,τι μπορεί στη Σερβία, για να πλασαριστεί καλύτερα στον ανταγωνισμό. Παράλληλα, οι νεοδημιούργητες αστικές τάξεις τις περιοχής πλουτίζουν για την ώρα με το εμπόριο όπλων, ναρκωτικών και «λευκής σάρκας» (φιλοδοξώντας στη συνέχεια να δραστηριοποιηθούν και σε πιο "νόμιμα" και παραγωγικά πεδία), ενώ οι «παλιές» εφορμούν αυτοτελώς αλλά και συντάσσονται στο πλάι των κυρίαρχων για να αποκομίσουν οφέλη.

Από εδώ και πέρα όλα τα σχέδια και σενάρια, ακόμα και η συνολική -με πόλεμο- αλλαγή των συνόρων, είναι δυνατά. Το μέλλον για τα Βαλκάνια διαγράφεται ζοφερό. Μόνο η ανεξάρτητη αντιιμπεριαλιστική και διεθνιστική πάλη των λαών αποτελεί ελπίδα.

Για να φτάσουμε σε αυτή την κατάσταση έχουν συνεισφέρει με τον «καλύτερο τρόπο» και οι ελληνικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, με τη συμμετοχή της Ελλάδας στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς. Στηρίζοντας και «προστατεύοντας» τις επενδύσεις των ελλήνων καπιταλιστών στα Βαλκάνια, οι κυβερνήσεις της χώρας στέλνουν εκατοντάδες στρατιώτες στις γειτονικές χώρες, παίρνοντας μέρος σε όλες τις Νατοϊκές πολεμικές αποστολές. Ταυτόχρονα, διαμορφώνουν ολοένα και επιθετικότερη πολιτική απέναντι σε αυτό που θεωρούν οικονομικά και πολιτικά βαλκανική ενδοχώρα, προσθέτοντας νέες αντιθέσεις στα ήδη εύφλεκτα Βαλκάνια.

Στο πλαίσιο αυτό, η δεκαεπτάχρονη αντιπαράθεση για το όνομα της ΠΓΔ της Μακεδονίας εισέρχεται σε νέα φάση με τη «μεσολάβηση» των ΗΠΑ και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ, οι οποίοι επιδιώκουν ρόλο επιδιαιτητή για τη συμμόρφωση των βαλκανικών χωρών με τις επιλογές τους. Αρνούμαστε αυτή τη διαδικασία. Καμιά λύση δεν μπορεί να προέλθει από την ιμπεριαλιστική παρέμβαση ή στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ (π.χ. με την άσκηση του περιβόητου βέτο). Δεν ξεχνούμε ότι ο ελληνικός ιμπεριαλισμός ανέδειξε το θέμα του ονόματος της Μακεδονίας στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 για να μετατρέψει το μικρό γειτονικό κρατίδιο σε «πίσω αυλή» του, ενώ δεν έλειψαν και τα σχέδια διαμελισμού του. Μετά 15 χρόνια κατάφερε να μετατρέψει την ΠΓΔΜ σε οικονομική αποικία, απέτυχε όμως να επιβάλλει το σύνολο των πολιτικών του όρων. Σήμερα αναζητεί την κατάλληλη φόρμουλα για να κρατήσει την οικονομική λεία και να πετύχει πολιτικά όσα περισσότερα γίνεται, αποδεχόμενη το πλαίσιο της Νέας Τάξης, χωρίς να αποκλείεται το πέρασμα από το «συμβιβασμό» στην «όξυνση», ειδικά στην προσπάθεια εξόδου από την πολιτική κρίση μέσω μιας «εθνικής συστράτευσης». Αρνούμαστε κάθε συναίνεση στην πολιτική ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και την ΠΓΔΜ δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν. Η κατοχύρωση του απαραβίαστου των συνόρων, η αντίθεση στον εθνικισμό και σε κάθε είδους αλυτρωτική προπαγάνδα, η κοινή πάλη κατά του ιμπεριαλισμού και του πολέμου, η διεθνιστική ταξική αλληλεγγύη και κοινή πάλη ενάντια στην εκμετάλλευση (και των ελληνικών πολυεθνικών στα Σκόπια), η αναγνώριση των δικαιωμάτων των μειονοτήτων σε όποια βαλκανική χώρα κι αν βρίσκονται, αποτελούν τη βάση για να αντιμετωπιστεί με άλλο τρόπο και το ζήτημα της ονομασίας.

Το όνομα Μακεδονία δεν είναι ιδιοκτησία κανενός και δεν μπορεί να χρησιμοποιείται εναντίον κανενός άλλου. Μια ονομασία η οποία θα παίρνει υπόψη το σύνολο των εθνικών, πολιτιστικών και άλλων ευαισθησιών, όλων των χωρών του ιστορικού γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας, πέρα από κάθε λογική επιβολής, θα συνέβαλε στη φιλία των λαών.

Οι εργαζόμενοι της ΠΓΔΜ έχουν το δικαίωμα του αυτοκαθαρισμού, στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, για την κατάκτηση της κοινωνικής χειραφέτησης. Δεν κλείνουμε, ωστόσο, τα μάτια στην πολιτική της κυρίαρχης, σλαβομακεδονικής κυρίως, αστικής τάξης της ΠΓΔΜ, η οποία τροφοδοτεί μια εθνικιστική αλυτρωτική εκστρατεία σήμερα, βαθαίνοντας την εκμετάλλευση των εργαζομένων στη χώρα της. Είναι ολοένα πιο σφιχτά δεμένη με το άρμα του ιμπεριαλισμού και ειδικά των ΗΠΑ, με κίνδυνο να μετατρέπεται η γειτονική χώρα σε πιόνι του -και άρα σε νάρκη πολεμικών τυχοδιωκτισμών- στα Βαλκάνια και γενικότερα.

Είκοσι χρόνια τώρα επιβεβαιώνεται με τον πιο βίαιο τρόπο ότι η ανατροπή της ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής πολιτικής στα Βαλκάνια είναι μονόδρομος για τους λαούς και τις εθνότητες.

Η συγκρότηση αντιιμπεριαλιστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος σε κάθε χώρα που θα παλεύει για την πολιτική ήττα της κυβέρνησής του είναι αναγκαία προϋπόθεση για τη συνολική διεθνική νίκη. Η αποτροπή του πολέμου και της βίας συνδέεται αναγκαστικά με τη δημιουργία ενός νέου διεθνιστικού εργατικού μετώπου, που θα αγκαλιάζει όλες της χώρες της Βαλκανικής, συνδέεται με τη δημιουργία και ύπαρξη μιας άλλης ανεξάρτητης, από τις αστικές τάξεις και κέντρα, αντικαπιταλιστικής ανατρεπτικής Αριστεράς. Η Αριστερά δεν έχει καμιά δουλειά στη διαχείριση των διαπραγματεύσεων και των ανταγωνισμών στο ιμπεριαλιστικό παζάρι. Δεν έχει θέση σε «εθνικούς ρόλους» και σε «συμβούλια πολιτικών αρχηγών».

Η προσπάθεια επαφής και συγκρότησης συλλογικοτήτων σε βαλκανικό επίπεδο, η διαμόρφωση κοινών εργατικών αιτημάτων και στόχων πάλης ενάντια στον πόλεμο και την εκμετάλλευση, μπορεί και πρέπει να ανοίξει διαύλους επικοινωνίας μεταξύ των λαών.

Η «ανεξαρτησία του Κόσοβου» και η αναγνώρισή της από τις ΗΠΑ και το σκληρό πυρήνα της ΕΕ πρέπει να σημάνει ένταση της πάλης των λαών για:

- Να φύγουν οι ιμπεριαλιστικοί στρατοί κατοχής από τα Βαλκάνια.

- Αποχώρηση τώρα των ελληνικών δυνάμεων κατοχής από το Κόσοβο και τα Βαλκάνια.

- Άρνηση συμμετοχής των στρατευμένων στις πολεμικές νατοϊκές αποστολές.

- Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, έξω το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια.

- Διάλυση των ιμπεριαλιστικών πολεμικών σχηματισμών, ΝΑΤΟ και Ευρωστρατού τώρα.

- Εναντίωση στη Νατοϊκή κατοχή και διεύρυνση, έξω όλες οι αμερικανικές νατοϊκές και ευρωπαϊκές στρατιωτικές βάσεις από τα Βαλκάνια.

- Καμιά νέα ένταξη την ΕΕ, πάλη για αντικαπιταλιστική αποδέσμευση και διάλυση της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης.

- Πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και των κυβερνήσεων σε κάθε χώρα.

- Καμιά ιμπεριαλιστική αλλαγή συνόρων, καμιά αναγνώριση νέων συνόρων, όχι σε πολιτικές εθνοκάθαρσης, το ρατσισμό και την ξενοφοβία.

- Αναγνώριση όλων των μειονοτήτων. Πλήρη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα στις μειονότητες.

- Καμιά στήριξη στα εθνικά οράματα και τις νέες μεγάλες ιδέες, απ' όπου κι αν προέρχονται.

- Εργατική διεθνιστική ενότητα για ρήξη και ανατροπή της ιμπεριαλιστικής καπιταλιστικής επίθεσης.

ΝΕΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ-ΝΑΡ

νεολαία ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Αθήνα 22-3-2008

Μανώλης Αναγνωστάκης: ο ποιητής της Αριστεράς και της Ελπίδας

Γυρνούσαμε από το rock wave το καλοκαίρι του 2005. Μετά από ένα 3ωρο αναμονής στην Μαλακάσα, καθώς δεν μπορούσαμε να βρούμε τρόπο επιστροφής , τελικά μπήκαμε σε ένα πούλμαν. Καθήσαμε και το λεοφωρείο ξεκίνησε.

Ο οδηγός είχε ραδιόφωνο και σε κάποια φάση λέει ο εκφωνητής "σήμερα πέθανε ο Πέτρος Αναγνωστάκης" και έβαλε ένα τραγούδι του λαϊκού τραγουδιστή Πέτρου Αναγνωστάκη. Προφανώς και δεν ήξερε ποιος Αναγνωστάκης πέθανε.

Εκείνες τις μέρες, συμπτωματικά, είχα δανειστεί ένα βιβλείο με ποιήματα του Μανώλη Αναγνωστάκη και κατ΄ευθείαν σκέφτηκα πως μάλλον η είδηση αφορούσε στο προσωπό του. Και όντως έτσι ήταν, άλλωστε ο Πέτρος Αναγνωστάκης είχε "φύγει" το 1996.

Την επόμενη μέρα οι εφημερίδες επιβεβαίωσαν την είδηση και την σκέψη μου πως "έφυγε" ο Μανώλης Αναγνωστάκης. Είδα και διάβασα αρκετά αφιερώματα. Μεταξύ άλλων σε πολλά από αυτά πολλοί τον χαρακτήρισαν ως "ποιητή της ήτας". Η καλύτερη ωστόσο περιγραφή για το έργο του μπορεί να δοθεί μόνο μέσα από το έργο του.

Γεννήθηκε το 1925, στρατεύτηκε στην Αριστερά, υπήρξε ΕΠΟΝίτης, καταδικάστηκε σε θάνατο, τον απαρνήθηκε η παραδοσιακή Αριστερά (ή και τον καπηλεύτηκε) και ο Μανώλης Αναγνωστάκης έγραψε για τα αδιέξοδά της, όπως όφειλε ως Αριστερός:

"Το θέμα είναι τι λες.
Καλά φάγαμε, καλά ήπιαμε.
καλά τη φέραμε τη ζωής μας ως εδώ.
Μικροζημιές και μικροκέρδη συμψηφίζοντας.
Το θέμα είναι τώρα τι λες."
(Στόχος, 1970)

Και κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '80 σταμάτησε να γράφει. Γιατί "δεν έβρισκε τα νοήματα που έπρεπε να συμπηκνώσουν οι λέξεις". Και αν είναι και αυτός ένας λόγος που κάποιοι τον χαρακτηρίζουν "ποιητή της ήτας" μάλλον κάνουν λάθος. Γιατί ο "ποιητής της ήττας" έγραψε για την ελπίδα και το μέλλον της στο παρελθόν, και αυτό δεν ακυρώνεται.
Έγραψε για τις δύσκολες μέρες πολύ πριν αυτές έρθουν, χωρίς να παραδεχθεί την ήττα, βλέποντας μέσα της πως ότι ελπιδοφόρο απέμεινε μπορεί να κινήσει και να νικήσει...

"Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει. Όμως εγώ
δεν παραδέχτηκα την ήττα. Έβλεπα τώρα
πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες."

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΡ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΡ

ΒΑΘΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ο ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, άνεργοι,

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. εξάγγειλε με την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Βουλή τις κατευθύνσεις της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», με τόσο μεγάλο δημαγωγικό οίστρο περί κοινωνικής δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και πάταξης της κοινωνικής αδικίας, όσο μεγάλη είναι η αντεργατική ουσία τους και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου από αυτή τη πολιτική.

Προσπαθεί να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που μειώνουν ασφαλιστικά δικαιώματα και παροχές, με κορώνες για την υπεράσπιση των αδύναμων που αδικούνται από τους «βολεμένους», για την προστασία των πολλών που θίγονται από τους λίγους και για πρόοδο σε αντίθεση με το συντηρητισμό που δεν θέλει αλλαγές. Μόνο που όταν μιλούν για «λίγους» δεν εννοούν το κεφάλαιο, τους εργοδότες και το κράτος που εισφοροδιαφεύγουν, αλλά προσπαθεί να διασπάσουν τους εργαζόμενους.

Εξαγγέλλει συγκεκριμένα αύξηση των ορίων ηλικίας για τις μητέρες ανηλίκων, ενοποίηση ταμείων κύριας, επικουρικής σύνταξης και υγείας και μιλά για προετοιμασία κατάργησης βαρέων – ανθυγιεινών, για αυστηρότερους όρους στη χορήγηση αναπηρικών, για μείωση επικουρικών συντάξεων και αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας. Προφανώς για την κυβέρνηση οι μητέρες ανηλίκων, οι ανάπηροι και οι οικοδόμοι είναι οι συντεχνίες και οι βολεμένοι για τους οποίους εξαπέλυσε μύδρους. Θέλει να συσκοτίσει, αυτό που οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όλο και βαθύτερα αυτή την περίοδο: ότι η πραγματική εξουσία είναι στα χέρια του ΣΕΒ, των τραπεζιτών, των μεγαλο-εργολάβων, των εφοπλιστών, των αφεντικών των ΜΜΕ, που ευνοούνται όλα τα τελευταία χρόνια από τους νόμους των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Για την κυβέρνηση «υπάρχει κρίση που θα φέρει κατάρρευση του ασφαλιστικού σε 15 χρόνια. Αιτίες της είναι οι παραπάνω άδικες, ψηλές παροχές που κόβει με δίκαιη, εξελικτική διαδικασία, η πολυδιάσπαση των φορέων, που τους ενοποιεί, και η οικονομικά αποδοτική οικονομική διαχείριση, που θα αντιμετωπιστεί». Οι περικοπές που καταρρίπτουν τα «τρία ΔΕΝ» συνοδεύτηκαν από τη δήθεν υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, υποχρεωτικού χαρακτήρα της ασφάλισης, την δήθεν ενοποίηση των ταμείων για μεγαλύτερη ευκολία στην κλοπή των αποθεματικών και την πανηγυρική εξαγγελία δημιουργίας ενός ταμείου «αλληλεγγύης γενεών». Αυτό θα έχει πόρους 10% από τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων (λάδωμα από το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας), 25% από τα έσοδα του ΦΠΑ (το βάρος πάλι στους εργαζόμενους που σηκώνουν τους έμμεσους φόρους), 10% από τα έσοδα των κοινωνικών πόρων των ταμείων (κλοπή των αποθεματικών).

Μίλησαν στη βουλή για σωστή οικονομική διαχείριση, αυτοί που έφαγαν τα λεφτά μέσω δομημένων ομολόγων. Για υπεράσπιση των αδικημένων, αυτοί που χαρίζουν τις εισφορές στους μεγαλοοφειλέτες. Για καθολική ασφάλιση, αυτοί που με τα προγράμματα stage έχουν δεκάδες χιλιάδες ανασφάλιστους. Για προστασία των ανέργων επειδή θα κρατούν μέχρι θανάτου στη δουλειά τους παλιούς και έτσι δεν θα μπορούν βγαίνοντας στη σύνταξη να δουλεύουν αλλού στερώντας τη δουλειά από τους άνεργους (!!!). Υποκρισία, δημαγωγία, φαρισαϊσμός.

Η κυβέρνηση βαριά τραυματισμένη από τον κατακλυσμό των σκανδάλων (απαγωγές, υποκλοπές, δομημένα, μίζες, συναλλαγές και εκβιασμοί) δείχνει την πυγμή της στους εργαζόμενους, για να πείσει το κεφάλαιο ότι αποτελεί αξιόπιστη δύναμη διαχείρισης του συστήματος. Το πολιτικό σύστημα θέλει αυτά τα μέτρα που αποτελούν συνέχεια και βάθεμα των προηγουμένων αντιασφαλιστικών νόμων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και προετοιμασία για την περαιτέρω προσαρμογή στα νέα ζητούμενα της εποχής του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Για την ασυδοσία των νόμων της αγοράς, την εκτόξευση των κερδών, τη χωρίς φραγμούς εκμετάλλευση από το κεφάλαιο με φθηνή, ανασφάλιστη, ελαστική και πλήρως υποταγμένη την εργατική τάξη. Ταυτίζονται με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προωθούνται από κοινού σε όλα τα κράτη-μέλη Μόνο που στην Ελλάδα, με τα χειρότερα δεδομένα ύψους συντάξεων, ορίων ηλικίας και παροχών υγείας-πρόνοιας, τα μέτρα είναι ιδιαίτερα δραματικά.

Τα μέτρα των ιδιωτικοποιήσεων, της αύξησης των εισιτηρίων, της ακρίβειας, της λιτότητας, της αλλαγής του εκλογικού νόμου, των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, της βίας και τρομοκρατίας απέναντι σε αγώνες, μαχητικές συλλογικότητες και κοινωνικούς αγωνιστές αποτελούν πλευρές της ίδιας πολιτικής.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση αντλεί αλαζονεία και θράσος από την έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ είναι φανερό όχι μόνο ότι έχει προϊστορία εφαρμογής αντεργατικών, αντιασφαλιστικών πολιτικών, αλλά και σήμερα συμφωνεί με την πολιτική υποταγής στους νόμους της αγοράς, της ανάπτυξης των επιχειρήσεων, της ανταγωνιστικότητας. Από την πλευρά του ΣΥΝ η επίκληση των κινημάτων και των αγώνων και της υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων φαίνεται όλο και πιο πολύ ότι προσβλέπει στην αντικατάσταση του δικομματισμού με νέα κυβερνητικά σχήματα συνεργασίας, τακτική που αργά ή γρήγορα θα τον οδηγήσει σε κρίση πολιτικής ταυτότητας. Ενώ, το ΚΚΕ δεν προωθεί νικηφόρους αγώνες για την ανατροπή της επίθεσης, αλλά περιορίζει την χρησιμότητα των εργατικών αγώνων στην εκλογική του ενίσχυση, τακτική που δεν μπορεί να εμπνεύσει και να ενώσει τους εργαζόμενους.

Η υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συνολικά των εργατικών συμφερόντων απαιτεί ένα πολιτικό εργατικό κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής που προωθεί και στηρίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Απαιτεί άμεση κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ενωτικούς, μαζικούς, συντονισμένους αγώνες, με ανατροπή της πυροσβεστικής λογικής ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Για να μην περάσει η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση Καραμανλή, για κατακτήσεις και ρωγμές προς όφελος των εργατών. Απαιτεί συνδικάτα εργατικής δημοκρατίας με διαδικασίες βάσης και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων. Απαιτεί μαχητική εργατική αντιπολίτευση και άλλη, αντικαπιταλιστική Αριστερά.

Το Γραφείο Τύπου του ΝΑΡ, 15/2/2008

Καμπάνια "ένα σχολείο για την Τσιάπας"

ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΣΙΑΠΑΣ -

"Τα σημάδια του πολέμου είναι ολοφάνερα. Τον πόλεμο, όπως και τον φόβο, μπορείς και τον μυρίζεις. Και η θανατερή του μυρωδιά, ήδη απλώνεται στη γη μας" (Υποδιοικητής Μαρκος, Γενάρης 2008)

Τον τελευταίο καιρό η μεξικάνικη κυβέρνηση έχει πετάξει τη μάσκα της "δημοκρατίας" και έχει επιλέξει ανοιχτά το δρόμο της καταστολής κάθε αντίστασης στη χώρα. Όπως και όλα τα κινήμτα του Μεξικού, έτσι και οι εξεγερμένες αυτόνομες ιθαγενικές κοινότητες των Ζαπατίστας, βρίσκονται στο στόχαστρο της ολοένα αυξανόμενης καταστολής.

Η κυβέρνηση, εκτιμώντας πως οι ζαπατίστας είναι απομονωμένοι, εκτιμώντας πως δεν μετράνε πια με την αλληλεγγύη της κοινωνίας που εμπόδισε την επιβολή πολέμου για 14 χρόνια, έχει ενεργοποήσει όλους τους τρόπους για να επιβάλλει τον πόλεμο στην Τσιάπας. Οι επιθέσεις ενάντια στις εξεγερμένες κοινότητες, δεν σταμάτησαν ποτέ αυτά τα 14 χρόνια. Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες η κατάσταση είναι εκρηκτική. Ένας ασφυκτικός κλοιός σφίγγει γύρω από τις κοινότητες: επιθέσεις, εκτοπισμοί, εισβολές, επικοινωνιακός αποκλεισμός, παρεμπόδιση της λειτουργίας των συνεταιρισμών... προκλήσεις και επιθέσεις από παραστρατιωτικές ομάδες με στόχο να προκληθούν ενδοιθαγενικές συγκρούσεις και να συρθεί ο ζαπατιστικός στρατός σε ένπολη απάντηση, δίνοντας έτσι το τέλειο πρόσχημα για την ανοικτή επέμβαση του Ομοσπονδιακού Στρατού.

Ξέρουμε πως ο πόλεμος δεν αποτρέπεται με μάζεμα υπογραφών. Ξέρουμε πως πρέπει να ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΠΙΑ! Ωστόσο, η υπογραφή του καθενός μας και της καθεμιάς μας που στήριξε την κατασκευή του Κέντρου Εκπαίδευσης Δασκάλων στην κοινότητα της Κουλέμπρα, στον Αυτόνομο Εξεγερμένο Δήμο Ρικάρντο Φλόρες Μαγόν, έχει ιδιαίτερη σημασία. Διαμαρτυρόμαστε επώνυμα για την επίθεση που δέχτηκε, εδώ και λίγες μέρες, το σχολείο. Υπερασπιζόμαστε με το όνομά μας ό,τι συμβολίζει το σχολείο: την αλληλεγγύη, τον αγώνα για αυτόνομη εκπαίδευση, τον αγώνα για το μέλλον των ανδρών και των γυναίκών ζαπατίστας.

Υπερασπιζόμαστε μια εξέγερση που εξακολουθεί να χτίζει την ελπίδα στα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού.

Το γράμμα θα σταλεί προς δημοσιοποίηση στο Μεξικό, καθώς επίσης θα σταλεί μέσω ιντερνετ στην πολιτειακή κυβέρνηση της Τσιάπας και στην Ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Μεξικού. Και βέβαια στις αρχές των ζαπατίστας........

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΤΕ ΣΤΕΛΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΤΕ στην ηλεκτρονίκή διεύθυνση:

escuelapara@ yahoo.com και zoesm@central. ntua.gr

Κρατική τρομοκρατία σε βάρος αγωνιστών

Μέτωπο Ριζοσπαστικής Αριστεράς - ΜΕΡΑ
www.meranet.gr
www.merasalonica.wordpress.com
mera_thes@otenet.gr
Ÿ τηλ.επικοινωνίας: 6976.626582

Δελτίο τύπου
Θεσσαλονίκη, 19.02.08

Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΜΑΧΟΜΕΝΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΖΗΣΗ ΚΛΕΙΣΙΑΡΗ

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

Tο ΜΕΡΑ καταγγέλει τη σύλληψη του μαχόμενου δικηγόρου Ζήση Κλεισιάρη, πρώην μέλους του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, σήμερα Τρίτη 19 Φλεβάρη.

Αφρομή για τη σύλληψη στάθηκε η κινητοποίηση της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων που αφαίρεσε την παράνομη κάμερα από τα διοικητικά δικαστήρια της Θεσσαλονίκης. Εκεί έγινε η σύλληψη 1,5 ώρα μετά την κινητοποίηση (!), γεγονός που δείχνει ότι είχε στοχοποιηθεί. Έτσι διώκεται ένα κοινωνικός αγωνιστής, ενώ έχει βουήξει ο τόπος για την υπόθεση Ζήμενς και το σκάνδαλο που είχε ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση συστημάτων παρακολούθησης που παραβιάζουν στοιχειώδη δημκρατικά δικαιώματα.

Ο Ζ. Κλεισιάρης –μέλος της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας Δικηγόρων Θεσσαλονίκης και του ΜΕΡΑ– διώκεται από την κυβέρνηση λόγω της στάσης του, της συμμετοχής του στους μαζικούς αγώνες για τα κοινωνικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες, αλλά και για την υπεράσπιση που πρόσφερε σε μια σειρά από κοινωνικούς αγωνιστές που δικάστηκαν για τη δράση τους ενάντια στις πολιτικές ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΕΕ.

Δεν είναι τυχαίο ότι τις προηγούμενες μέρες ότι “άγνωστοι” διέρρηξαν το γραφείο της δικηγόρου Αντωνίας Λεγάκη που ήταν ανάμεσα στους συνηγόρους υπεράσπισης των 49 νέων που συνέλαβε η αστυνομία στις 8 Μάρτη 2007 μετά από πανελλαδικό φοιτητικό συλλαλητήριο. Ο συνδικαλιστής στο αεροδρόμιο ΕΛ. Βενιζέλος Νίκος Γουρλάς που πρωτοστατεί στο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων Αττικής, βρέθηκε θύμα εκφοβιστικού ελέγχου από την αστυνομία. Μια σειρά από εκρήξεις και διαρρήξεις στην Αθήνα έχουν στόχο αγωνιζόμενα σωματεία και δημοτικές κινήσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Την ώρα που ήρθε στο προσκήνιο όλη η βρόμα και η δυσωδία του συμπλέγματος επίσημης πολιτικής-επιχειρηματικών συμφερόντων-ΜΜΕ, η κυβέρνηση νομίζει ότι βάζοντας στο στόχαστρο τους κοινωνικούς αγωνιστές θα αποφύγει την αναμέτρηση με το λαϊκό παράγοντα. Είναι γελασμένη. Ο εκφοβισμός δε θα περάσει. Η ΝΔ δεν μπορεί να ελπίζει σε καμιά υποχώρηση. Ο αγώνας για την αντίσταση και την ανατροπή της πολιτικής της θα συνεχιστεί.

Ανεξάρτητοι επιστήμονες μας λεν ό,τι μας κρύβουν οι πολυεθνικές...

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΑΣΥΡΜΑΤΟ, ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΧΩΡΙΣ BLUETOOTH


SOS για τις ακτινοβολίες από κινητά και συσκευές!


Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ*


Ζούμε περικυκλωμένοι από συσκευές που εκπέμπουν μη ιονίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Κινητά, ασύρματα τηλέφωνα, οικιακές συσκευές, πολλές από τις οποίες τις θεωρούμε αθώες (φούρνοι μικροκυμάτων, σεσουάρ). Πρόκειται για το μεγαλύτερο πείραμα που έγινε ποτέ με πειραματόζωο τον άνθρωπο. Το δραματικό σήμα κινδύνου εξέπεμψε ένα διεθνές συνέδριο που έγινε στις 17 Δεκεμβρίου στην Ιταλία. Ερευνητές από πολλές χώρες εκτίμησαν τους κινδύνους απ' αυτές τις ακτινοβολίες και παρουσίασαν εργασίες των οποίων τα ευρήματα σοκάρουν. Ακτινοβολίες που ευθύνονται για καρκινογενέσεις, τη νόσο Αλτσχάιμερ, την καταστροφή του DNA, την παιδική λευχαιμία. Βιολογικές βλάβες για τις οποίες παρουσιάστηκαν έρευνες που εξηγούν το βιοχημικό μηχανισμό που τις προκαλεί. Στο συνέδριο παρενέβησαν 15 προσκεκλημένοι ομιλητές (μεταξύ των οποίων και ο καθηγητής Βιοχημείας Χρ. Γεωργίου, που μας παρουσιάζει τις εργασίες του συνεδρίου) και μετείχαν 100 επιστήμονες. Θεωρείται από τα πιο υψηλού επιπέδου συνέδρια ανεξάρτητων ερευνητών αυτού του τομέα.



Στις 17-12-2007, το Ιταλικό Ανώτατο Ινστιτούτο για την Πρόληψη και Ασφάλεια στο χώρο Εργασίας (ISPESL) διοργάνωσε στη Βενετία το συνέδριο της Διεθνούς Επιτροπής για την Ηλεκτρομαγνητική Ασφάλεια (ΔΕΗΑ: www.icems.eu), με θέμα «Βάσεις της βιοηλεκτρομαγνητικής: Προς μια νέα λογική στην εκτίμηση του κινδύνου» έκθεσης των πολιτών στις μη ιονίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες.

Σ' αυτές περιλαμβάνονται οι ακτινοβολίες πολύ χαμηλής συχνότητας ( π.χ. από πυλώνες υψηλής τάσης, ηλεκτρικές συσκευές) και οι ακτινοβολίες ραδιοσυχνοτήτων (π.χ. από κινητά και ασύρματα τηλέφωνα, κεραίες τηλεφωνίας και ραδιοτηλεοπτικών σταθμών, φούρνους μικροκυμάτων).

Οι σύνεδροι (από ΗΠΑ, Κίνα, Ιταλία, Σουηδία και Ελλάδα) ανέπτυξαν τα επιστημονικά τους ευρήματα για τις επιπτώσεις των ακτινοβολιών στη δημόσια υγεία και έκαναν τις ακόλουθες διαπιστώσεις:

1 Οι ακτινοβολίες πολύ χαμηλής συχνότητας συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάιμερ διότι αυξάνουν τα επίπεδα της νοσογόνου πρωτεΐνης αμυλοϊδές βήτα, και μειώνουν τη μελατονίνη που προστατεύει τον εγκέφαλο από νευροεκφυλιστικές ασθένειες.

Βλάβες στον εγκέφαλο

Επιπλέον, αλλάζουν τα επίπεδα του ασβεστίου των εγκεφαλικών κυττάρων και προκαλούν συσσώρευση τοξικών μορίων οξυγόνου, που εκτός από τη νόσο Αλτσχάιμερ ενέχονται και στην πλάγια μυοατροφική σκλήρυνση (νόσος Λου Γκέριγκ). Επίσης, τα άτομα που εκτίθενται σε μη ιονίζουσες ακτινοβολίες είναι πιο ευαίσθητα και στην εμφάνιση επιληψίας.

2 Ο δρ Leif Salford (Τμήμα Νευροχειρουργικής, Πανεπιστήμιο Lund, Σουηδία) επισήμανε ότι το νευρικό σύστημα είναι ευάλωτο σε μη ιονίζουσες ακτινοβολίες διότι το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε απουσία τους.

Οι ραδιοσυχνότητες των κινητών τηλεφώνων αλλάζουν τη φυσιολογική δραστηριότητα των εγκεφαλικών κυττάρων σε επίπεδα τουλάχιστον 20 φορές χαμηλότερα απ' αυτά που ισχύουν σε ΗΠΑ και Ε.Ε. Επηρεάζουν τη μνήμη και τη μαθησιακή ικανότητα του ανθρώπου, ενώ αλλάζουν τη συμπεριφορά των ποντικών σύμφωνα με μελέτη του δρος Zhaojin Cao (Ινστιτούτο Περιβαλλοντικής Υγείας, Κίνα).

*Η παρατεταμένη έκθεση των μικρών παιδιών σε μη ιονίζουσες ακτινοβολίες, με δεδομένο ότι το νευρικό τους σύστημα αναπτύσσεται μέχρι την ενηλικίωση, μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και στην κοινωνία γενικότερα, εφόσον η μακροχρόνια έκθεση των παιδιών μειώνει την ικανότητά τους να σκέπτονται, να κρίνουν, να απομνημονεύουν, να αποκτούν γνώσεις και να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους.

3 Ο δρ Henry Lai (Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, ΗΠΑ) επισήμανε ότι μη ιονίζουσες ακτινοβολίες εντάσεως ακόμα και κάτω από τα ισχύοντα όρια προκαλούν καταστροφή του DNA (ποντικών), που ως γνωστόν ενέχεται στην καρκινογένεση, επιβεβαιώνοντας παρόμοια αποτελέσματα του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος Reflex (2004) στο DNA ανθρώπινων κυττάρων.

4 Οι ακτινοβολίες πολύ χαμηλής συχνότητας έχουν ήδη χαρακτηριστεί πιθανοί καρκινογόνο παράγοντες από τη Διεθνή Υπηρεσία Ερευνας στον Καρκίνο (της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας), και μελέτες τις έχουν συσχετίσει με τους ακόλουθους καρκίνους:

*Παιδική λευχαιμία: Εμφανίζεται ύστερα από έκθεση ακόμα και 1.000 φορές χαμηλότερη από τα ισχύοντα όρια της Διεθνούς Επιτροπής Προστασίας και της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών.


*Καρκίνος εγκεφάλου και ακουστικό νεύρωμα: Οι χρήστες κινητού τηλεφώνου επί δέκα ή περισσότερα χρόνια παρουσιάζουν 20% μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου εγκεφάλου αν χρησιμοποιούν αδιακρίτως και τα δύο αφτιά τους και 200% αν το τοποθετούν στην ίδια πλευρά της κεφαλής. Τα αντίστοιχα ποσοστά κινδύνου από τη χρήση ασύρματων τηλεφώνων είναι 220 και 470%.

Ακουστικό νεύρωμα

Η χρήση κινητού και στα δύο αφτιά επί δέκα ή περισσότερα χρόνια αυξάνει 30% τον κίνδυνο ανάπτυξης ακουστικού νευρώματος και 240% για όσους το τοποθετούν στο ίδιο αφτί. Για την τελευταία περίπτωση, ο κίνδυνος αυξάνει 310% από τη χρήση ασύρματου τηλεφώνου.

*Καρκίνος μαστού: Επιστημονικές έρευνες, ιδιαίτερα επιδημιολογικές, των δύο τελευταίων δεκαετιών στοιχειοθετούν τη συσχέτιση της έκθεσης σε ακτινοβολίες πολύ χαμηλής συχνότητας με αυτά τα νεοπλάσματα του μαστού σε γυναίκες και άνδρες.

*Αλλοι καρκίνοι: Διαπιστώθηκε συσχέτιση της λευχαιμίας ενηλίκων με αυτές τις ακτινοβολίες, με πιο αυξημένη πιθανότητα για όσους εκτέθηκαν από μικρή ηλικία.

5 Στο συνέδριο έγινε επανεκτίμηση των πιθανών βιοχημικών μηχανισμών μέσω των οποίων οι μη ιονίζουσες ακτινοβολίες προκαλούν βιολογικές βλάβες. Η επιβεβαίωση αυτών των μηχανισμών θα άρει τις αμφισβητήσεις ότι αυτές οι χαμηλής ενέργειας ακτινοβολίες προκαλούν βλάβες στον άνθρωπο. Παράλληλα, θα συμβάλει στη συνειδητοποίηση της ανάγκης για άμεση λήψη μέτρων προστασίας των πολιτών.

Οι σύνεδροι συμφώνησαν ότι η δημιουργία «οξειδωτικής πίεσης» (δηλαδή, εξαιρετικά δραστικών μορίων οξυγόνου) από τις μη ιονίζουσες ακτινοβολίες είναι ο πιο πιθανός βιοχημικός μηχανισμός πρόκλησης βιολογικών βλαβών και καταστροφής του DNA, και ότι αυτός ο μηχανισμός χρειάζεται επιβεβαίωση.

*Ο δρ Livio Giuliani (ISPESL, Ιταλία) εξήγησε πως οι ακτινοβολίες πολύ χαμηλής συχνότητας ενδέχεται να αλλάζουν τη λειτουργία των κρίσιμων για τον μεταβολισμό πρωτεϊνών, μετατρέποντας σε μαγνήτες τα αμινοξέα τους ( π.χ. το γλουταμικό οξύ), με πιθανό αποτέλεσμα τη δημιουργία οξειδωτικής πίεσης.

*Ο δρ Χρήστος Γεωργίου (Τμήμα Βιολογίας, Πανεπιστήμιο Πατρών) παρουσίασε νέες μεθόδους βιοχημικής ανάλυσης, που ανέπτυξε το εργαστήριό του, με τις οποίες θα καταστεί δυνατή η επιβεβαίωση του μηχανισμού της οξειδωτικής πίεσης με τον οποίο οι μη ιονίζουσες ακτινοβολίες προκαλούν βλάβες στην υγεία των ανθρώπων.

Επιπλέον, αυτές οι μέθοδοι θα επιτρέψουν την ακριβή μέτρηση των βλαβών του DNA και της οξειδωτικής πίεσης, και θα συνεισφέρουν στον καθορισμό νέων αξιόπιστων ορίων ασφαλείας στην έκθεση του ανθρώπου σε αυτές τις ακτινοβολίες.

Τα όρια «ασφαλείας»

6 Το συνέδριο συμπέρανε ότι οι βλάβες στον άνθρωπο από την έκθεση στις μη ιονίζουσες ακτινοβολίες είναι γεγονός παρά τις όποιες αμφισβητήσεις. Ο δρ Lοuis Slesin (εκδότης του αμερικανικού περιοδικού «Microwave News») διαπίστωσε ότι οι έρευνες που χρηματοδοτούν οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας ( π.χ. η «Perform Α»: www.mi-crowavenews.com) είναι αναξιόπιστες και επισήμανε την αναγκαιότητα της μελέτης των βιολογικών επιπτώσεων μόνο από ανεξάρτητους ερευνητές και φορείς.

7 Το συνέδριο συμπέρανε επίσης ότι οι βιολογικές βλάβες εμφανίζονται ακόμα και σε επίπεδα έκθεσης έως και 1.000 φορές χαμηλότερα από τα ισχύοντα όρια ασφαλείας. Επισήμανε ότι αυτά τα όρια βασίζονται μόνο στις θερμικές επιδράσεις των μη ιονιζουσών ακτινοβολιών και προστατεύουν τον εκτιθέμενο ιστό ( π.χ. εγκέφαλο) μόνο από υπερθέρμανση.

Επίσης οι μη θερμικές επιδράσεις των μη ιονιζουσών ακτινοβολιών προκαλούν τις βιολογικές βλάβες, και επομένως τα ισχύοντα όρια είναι παραπλανητικά και πρέπει να επαναπροσδιοριστούν με βάση τις βιολογικές βλάβες που προκαλούν.

* Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ είναι αναπληρωτής καθηγητής της Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο Πατρών.


ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/12/2007

Ταξίδι στο χρόνο…πάνω σε ράγες!!!

Ταξίδι στο χρόνο…πάνω σε ράγες!!!

Σάββατο, ώρα 11 το πρωί σηκώνομαι απ’ το κρεβάτι μετά από ένα παραγωγικό ξενύχτι όπου με φίλους γιορτάζαμε όπως κάθε Παρασκευή το τέλος μιας κουραστικής εβδομάδας. Ξεκινώ για ένα σημείο της πόλης όπου οι ρυθμοί εργασίας είναι πυρετώδεις ακόμα και τα σαββατοκύριακα. Είναι άλλωστε τέλη Σεπτέμβρη και στην ιχθυόσκαλα οι μηχανότρατες κάνουν τις τελευταίες ετοιμασίες πριν την μαζική έξοδο της 1^ης Οκτώβρη που σηματοδοτεί και την έναρξη της αλιευτικής χρονιάς.

Αφήνω τη vespa κάπου στο τέλος της Όθωνος Αμαλίας, περνάω τις γραμμές του τρένου και από ένα άνοιγμα - που προφανώς ξέφυγε από τα «λαγωνικά» που μάντρωναν το λιμάνι με συρματοπλέγματα και κάμερες την περίοδο της ολυμπιάδας - μπαίνω στο χώρο της ιχθυόσκαλας και συναντώ τον Αλέξανδρο.

Στα 5 μέτρα δεξιά μου ο Μαρουάν στραμμένος προς τη Μέκκα προσέχευται και στα αριστερά μου ο μαστρο - Νίκος με ένα τσιγάρο στο στόμα επισκευάζοντας τη μηχανή του καϊκιού «κατεβάζει» ολόκληρο το χριστιανικό εορτολόγιο.

Ο καρβουνιάρης μετά από λίγο περνάει σφυρίζοντας και ο μαστρο - Νίκος χωρίς να φοράει ρολόι (άλλωστε πως θα μπορούσε με τα χέρια του βουτηγμένα στο γράσο μέχρι τους αγκώνες;…),αναρωτιέται : «πότε πήγε 12:20 ρε μάγκες ;». Κοιταγόμαστε με τον Αλέξανδρο, κατευθείαν και οι δυο κοιτάμε τα ρολόγια μας και όντως βλέπουμε πως είναι 12:20…το τρένο στην ώρα του.

Εκείνη τη στιγμή αστραπιαία ανασύρονται κάποιες - χαμένες μέσα στη μνήμη μου - πανεπιστημιακές διαλέξεις, τις οποίες πάντα σκεφτόμουν στα ταξίδια μου με το τρένο προς Αθήνα και Πειραιά. Είχα καιρό όμως να φύγω απ’ την Πάτρα και νοστάλγησα πολύ αυτό το ταξίδι στο χρόνο που ξεκινά κάπου προς τα τέλη του 19^ου αιώνα, αυτό το ταξίδι με τρένο, αυτό το ταξίδι για το τρένο...

Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ…

Σαν πορτρέτα σε τοίχο, που διαδέχονται το ένα το άλλο καθώς περπατάς σ’ ένα διάδρομο και τα κοιτάς, πέρασαν μπροστά μου διάφορες φιγούρες της μετεπαναστατικής Ελλάδας. Φιγούρες με πηλήκιο, με φράκο, με ιδιόμορφα μουστάκια σε σχήμα σαλίγκαρου – κατά τα πρότυπα της εποχής – και ψηλά καπέλα.

Δίπλα σ’ ατούς, στις διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, παρίστανται οι κομψές κυρίες τους με τα ομπρελίνο - κάτι σαν να λέμε αντηλιακή προστασία σήμερα – κυρίως όμως είναι παρών μια κουβέντα που γίνεται όλο και πιο συχνά στις λέσχες της εποχής, στις δεξιώσεις, στη βουλή.

Ο Μαυροκορδάτος, ο Τρικούπης, Ο Κουμουνδούρος μπορεί να κινούνται με άμαξες που τις σέρνουν άλογα, αλλά τις σκέψεις τους και τις συζητήσεις τους μονοπωλεί ένα όχημα στο οποίο αναφέρονται με λεπτομεριακότητα, όπως ακριβώς αναφέρονται τα μικρά παιδιά όταν τους δωρίσεις αυτό το παιχνίδι…το τρένο!

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΥ

Αυτές οι φιγούρες, εγκαινιάζουν την πρώτη εποχή του σιδηροδρόμου, την εποχή που το τρένο είχε εκείνη την ιδιόρρυθμη σφυρίχτρα προκειμένου να ειδοποιεί τους παροικούντες των σιδηροδρομικών γραμμών. Είναι η εποχή που η ατμομηχανή θολώνει για αρκετή ώρα τις εικόνες μέσα στις οποίες πρωταγωνιστεί και ο μηχανοδηγός που φορά το χαρακτηριστικό πηλίκιο φωνάζει «κι άλλο κοκ στη μηχανή».

Ποιος δεν θα ‘θελε να δει το πρώτο τρένο να φθάνει στην Πάτρα το 1887;; Εγώ πάντως θα ήθελα να το δω και μαζί μ’ αυτό να δω και τις αντιδράσεις των πολιτών…οι δύστυχοι, εκείνη την εποχή, μπροστά στο δέος που ένοιωθαν γι’ αυτό το επίτευγμα, σίγουρα δεν θα μπορούσαν να αντιληφθούν πως θα πέρναγαν χρόνια μέχρι να μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να ταξιδέψουν.

Γιατί το τρένο αν και συνένωσε τα διάφορα ηπειρωτικά μέρη της Ελλάδας, υπήρξε φιλόξενο μόνο απέναντι στη σταφίδα – την οποία μετέφερε προς τα εμπορικά λιμάνια κυρίως του Κατακώλου και της Πάτρας – και στους οικονομικά επιφανείς πολίτες της εποχής.

Θα ‘θελα όμως να δω και την πρώτη ντιζελοκίνητη μηχανή να φθάνει στον Πειραιά το 1937. Είμαι σχεδόν βέβαιος πως ο μηχανοδηγός της, κουρασμένος απ’ το ταξίδι καθώς θα ήταν, δεν θα παρέλειψε να κάνει μια βόλτα στα ταβερνάκια, να πιει λίγη ρετσίνα και να ακούσει στα κρυφά λίγο απ’ το απαγορευμένο τότε ρεμπέτικο. Άλλωστε, μετά από λίγο θα έπρεπε να επιστρέψει στο σιδηροδρομικό σταθμό για να συνεχίσει την πορεία του τρένου στη δεύτερη εποχή του, αυτή της ντιζελοκίνησης.

Η τρίτη εποχή, αυτή των μεγάλων σιδηροδρομικών δικτύων που στηρίζονται στην ηλεκτρική ενέργεια, έχει ξεκινήσει προ πολλού διεθνώς ωστόσο στην Ελλάδα φαίνεται πως το τρένο αυτής της εποχής θα φθάσει με καθυστέρηση. Από μια άποψη καλύτερα! Αυτά τα κλειστοφοβικά intercity με τα φιμέ παράθυρα σκοτώνουν τη φαντασία σου και την αισθητική σου, κοιτάς έξω και νομίζεις πως έχει διαρκώς συννεφιά…

Υπάρχουν τόσα πολλά να δεις, να θυμηθείς, να φανταστείς κάθε φορά που «ταξιδεύεις»: Τοπία που εναλλάσσονται σαν καρέ κινηματογραφικής ταινίας, εκδρομές, τις πρώτες σου καλοκαιρινές διακοπές, τις ελληνικές ταινίες με το Χατζηχρήστο που ανεβαίνει στο Λιανοκλάδι με δυο καλάθια στα χέρια, το express του μεσονυκτίου, τον υπερσιβηρικό…

Μπορείς ακόμα να σκεφτείς πως οι μηχανοδηγοί απ’ την μια άκρη του δικτύου ως την άλλη, απ΄ τον Έβρο ως την Κυπαρισσία , γνωρίζονται μεταξύ τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο, καθένας ξέρει τον προηγούμενο και τον επόμενο φτιάχνοντας έτσι μια αλυσίδα στην οποία κάθε κρίκος επικοινωνεί μόνο με το διπλανό του άλλά όλες έχουν το κοινό χαρακτηριστικό να ανήκουν στην αλυσίδα…στο σιδηρόδρομο.

Γοητεύει πολύ ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας αυτού του μέσου. Ταξιδεύουν συνήθως οι οικονομικά στριμωγμένοι, οι τουρίστες, οι μετανάστες και μαζί μ’ αυτούς και τις αποσκευές τους ταξιδεύουν πολιτισμοί, στάσεις ζωής, κοινωνικές και οικονομικές ανισότητες. Για όλους αυτούς τους ταξιδιώτες ανεξαρτήτου ηλικίας φύλου και εθνικότητας υπάρχει ένα γοητευτικό άβατο, κανείς ποτέ δεν μπαίνει στο θάλαμο του μηχανοδηγού όλοι όμως θα ήθελαν να δουν με τα μάτια του όσα κοιτάζουν μόνο απ’ τα πλαϊνά παράθυρα. Ευτυχώς, υπάρχει η φαντασία…που είναι ανεξάντλητη.

Η ώρα πήγε 3:30 και φεύγοντας απ΄ την ιχθυόσκαλα το τρένο που προορίζεται για Πύργο μου διακόπτει τη πορεία, όχι όμως και τη σκέψη. Συνεχίζω να βαδίζω κατά μήκος των γραμμών προς τον σιδηροδρομικό σταθμό, συναντώ την παλιά ατμομηχανή απέναντι απ’ την Ναυτική Διοίκηση Ιονίου και συνεχίζω προς τις εγκαταστάσεις του ΟΣΕ στον Άγιο Διονύσιο. Δεν βιάζομαι, άλλωστε το επόμενο τρένο θα έρθει γύρω στις 5. Μετά από λίγο φθάνω σπίτι. «Πάλι χάλασε η vespa;» με ρωτά ρητορικά η Νίκη. «Απλώς σήμερα είπα να έρθω συντροφιά με το τρένο»…

Χρονολογίες σταθμοί…

• 1869 λειτουργεί ο πρώτος σιδηρόδρομος Αθηνών – Πειραιώς (ΗΣΑΠ)

• 1870 η αύξηση των εξαγωγών σταφίδας κάνει επιτακτική την ανάπτυξη του σιδηροδρομικού δικτύου
• 1881 ο Α.Κουμουνδούρος υπογράφει συμβάσεις για την κατασκευή των σιδηροδρομικών γραμμών Πειραιά - Λάρισας, Βόλου - Λάρισας και Πειραιά – Πάτρας
• 1887 το πρώτο τρένο φθάνει στην Πάτρα
• 1920 δημιουργείται ο ενιαίος φορέας σιδηροδρόμων με την επωνυμία «Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους» - ΣΕΚ
• 1922 ιδρύεται η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ)
• 1937 η πρώτη ντιζελοκίνητη μηχανή φθάνει στην Ελλάδα
• 1962 όλες οι αυτοκινητάμαξες είναι πλέον ντιζελοκίνητες.
• 1970 έχουν φυτευτεί κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου πάνω από 125 000 δένδρα.
• 1970 ιδρύεται ο Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδας (ΟΣΕ)
• 1981 η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών κατοχυρώνει την εργάσιμη εβδομάδα των 5 ημερών

Σημείωση: Kείμενο του Γιάννη Ζησιμόπουλου που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβρη του 2005 με τον τίτλο "flash back πάνω σε ράγες", στο 1ο τεύχος του περιοδικού S magazine (ένθετο της εφημερίδας ΣΗΜΕΡΙΝΗ, στην Πάτρα).

περί διαφθοράς...

«Η διαφθορά δεν είναι φρούτο εποχής…είναι η εξορισμού ανήθικη ηθική του κεφαλαίου»

Ειδικοί μίλησαν πολλοί, δημοσιογράφοι ακόμα περισσότεροι, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ξεσπάθωσαν, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρυφτεί…Η απόπειρα αυτοκτονίας του πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού Χ. Ζαχόπουλου, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, παρά το γεγονός ότι επιχειρείται να παρουσιαστεί ως κεραυνός εν αιθρία, δεν αποτελεί πάρα μόνο την κορυφή του παγόβουνου στο κατρακύλισμα της κυβέρνησης της Ν.Δ που είναι βουτηγμένη στα σκάνδαλα, την διαφθορά και τον πλουτισμό.

Η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και της νεολαίας από τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις αλλά και προκειμένου να συγκρατήσει την διαρκώς ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια προσπάθησε να συγκαλύψει την υπόθεση με δύο τρόπους: από την μια δίνοντας χροιά ερωτικού σκανδάλου στην υπόθεση και από την άλλη διώκοντας και φυλακίζοντας την υπάλληλο του υπουργείου που χρησιμοποιούσε για να ικανοποιεί τις ερωτικές του ορέξεις ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου υποσχόμενος διορισμό, μήπως και ξεχαστεί η υπόθεση.

Ωστόσο, αυτό που φοβόταν περισσότερο η κυβέρνηση ήταν η αποκάλυψη οικονομικών και πολιτικών σκανδάλων στα οποία εμπλέκεται ο κολλητός φίλος και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού τα τελευταία 10 χρόνια. Συγκεκριμένα, α) τα κονδύλια που προέρχονταν από την ΕΕ (χρήματα των εργαζομένων) και διοχετεύονταν επιλεκτικά προς «φίλους» ή ακόμα και προς το ίδιο το κόμμα της Ν.Δ καθώς εκτός από φίλος του πρωθυπουργού ήταν και σημαντικό στέλεχος της Ν.Δ ο πρωταγωνιστής, β) το καθεστώς μονιμοποίησης εκλεκτών της Ν.Δ στο υπουργείο πολιτισμού, γ) τις μίζες που συνόδευαν τον αποχαρακτηρισμό αρχαιολογικών κτιρίων και περιοχών προκειμένου να υπερβαίνονται τα εμπόδια που συναντούσε το ιδιωτικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο.

Παρά το γεγονός πως η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως όλα είναι μια ωραία ιστορία σε «ένα αναψυκτήριο όπου Ινδοί φιλοξενούμενοι σερβίρουν κουμπάρους, διαχειριστές ομολόγων, υπουργούς – υπαλλήλους αεροπορικών εταιριών και ερωτιάρηδες κολλητούς φίλους του πρωθυπουργού», στην πραγματικότητα βρίσκεται σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση από αυτήν που φαίνεται με μια πρώτη ματιά.

Η αγωνιστικές κινητοποιήσεις των φοιτητών και των δασκάλων την προηγούμενη χρονιά, τα δείγματα γραφής των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων εν όψει της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, η αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις (βλ. Ολυμπιακή) συνθέτουν το δύσκολο κοινωνικό περιβάλλον που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση. Τα σκάνδαλα με τους πακιστανούς μετανάστες, το καρτέλ γάλακτος και τους κουμπάρους της κυβερνητικής πολιτικής, τα ομόλογα, οι φωτογραφικές προσλήψεις και η διαιώνιση των αντεργατικών ελαστικών μορφών εργασίας εντείνουν την λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση - αλλά και το ΠΑΣΟΚ που συνοδοιπορεί παρά τις φραστικές κορώνες - στην αντεργατική πολιτική του κεφαλαίου. Το τελευταίο δε σκάνδαλο που ήρθε στην επιφάνεια τείνει να βαθύνει την λαϊκή δυσαρέσκεια και κατ’ επέκταση την κρίση του πολιτικού συστήματος. Αυτό αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και την αστική τάξη που πλέον καλείται να διασφαλίσει με νέους τρόπους την «εκτροπή» από την πολιτική σταθερότητα που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Τα φαινόμενα- σκάνδαλα διαφάνειας και διαφθοράς δεν αποτελούν «φρούτα εποχής» αλλά συστατικό στοιχείο της διαχείρισης της αστικής εξουσίας. Κάθε σκάνδαλο δεν αφορά μόνο το πρόσωπο που εμπλέκεται. Διαφθαρμένος δεν είναι ο τάδε γραμματέας ή ο δίνα υπουργός. Αν αλλάξει το πρόσωπο η διαφθορά δεν παύει να υπάρχει γιατί διαφθαρμένη και αδιαφανής είναι από την φύση της η πολιτική της κάθε κυβέρνησης του κεφαλαίου. Τέτοια σκάνδαλα υπήρξαν πολλά κατά την περίοδο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ με χαρακτηριστικότερο από αυτά που έγιναν πλατιά γνωστά το σκάνδαλο Κοσκοτά. Η πάταξη της διαφθοράς και η διαφάνεια αποτελούσαν τα βασικά εργαλεία στο «ηθικό οπλοστάσιο» της Νέας Δημοκρατίας λίγο πριν και αφότου ανέλαβε την διαχείριση της αστικής εξουσίας, ηθικό οπλοστάσιο το οποίο, όπως και ήταν αναμενόμενο, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση η κυβέρνηση επιχείρησε να προσπεράσει το σκάνδαλο με ηθικολογίες για τα «ερωτικά παραστρατήματα» του πρώην γενικού γραμματέα. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση πως πρόκειται για «ηθικό παράπτωμα που παίρνει άλλες διαστάσεις από την ώρα που κάποιος είναι δημόσιο πρόσωπο».

Όσοι δεν το ξέραμε μάθαμε πως η απόπειρα αυτοκτονίας λέγεται και αλλιώς απονενοημένο διάβημα. Πίσω από την ηθικολογική αυτή χρήση της γλώσσας επιχειρείται να καλυφθεί η εγγενής ανηθικότητα του κεφαλαίου και όσων διαχειρίζονται την αστική εξουσία. Η ηθική του κεφαλαίου και όσων διαχειρίζονται την αστική εξουσία είναι εξορισμού ανήθικη, δεν υπακούει σε κανέναν ηθικό κανένα και περιορισμό μπροστά την επίτευξη του μέγιστου κέρδους. Οι ύψιστες «ηθικές αξίες» του καπιταλισμού, η ατομική ιδιοκτησία, η εκμετάλλευση, το κέρδος είναι υπεράνω κάθε ηθικού κανόνα ή συστήματος ηθικών αξιών που το ίδιο το σύστημα κατασκευάζει, συντηρεί, αναπαράγει, «εξελίσσει»ως μηχανισμό υποταγής των εργαζομένων και της νεολαίας. Συνεπώς, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την ηθικολογία και την ηθική του κεφαλαίου και τον διαχειριστών της αστικής εξουσίας, παρά να την στείλουν με τους οργανωμένους αγώνες τους και την πολιτική τους δράση μια ώρα γρηγορότερα στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας...

από το περιοδικό της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση Αναιρέσεις, τεύχος Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2008

13 Φλεβάρη, όλοι και όλες στην ΑΠΕΡΓΙΑ

Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Λένε πως θα μοιράσει ο θεός χρυσάφι
μέσ' στην άνοιξη που θα 'ρθει
κι ένα παιδί θα γεννηθεί
από τα στήθια καθενός μέσα στο Μάρτη
θα 'χει φτερά μέσα στα μάτια
τη Βαβυλώνα μες στο στόμα
και τα ασημένια του κομμάτια
δαχτυλίδια μέσ' στο χώμα

Λένε πως θα μοιράσει ο Θεός ξυράφια
μες στην άνοιξη που θα 'ρθει
για να γλιστράμε όλοι
σε μια κόψη που μπορεί να μας ζεστάνει
θα μάθουμε έτσι να διαλέγουμε
σε ποια μεριά θα πάμε
κι ο χωματόδρομος που γδέρνει
το βήμα μας δε θα 'ναι

Ήρωες με την πρώτη ευκαιρία
και μαστροποί συναισθημάτων στην πορεία
μες στο μπουρδέλο που μας νοίκιασε εξουσία
για να κάνει εκπομπή και φτύνει στα όνειρα μου
Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Λένε πως θα μοιράσει ο Θεός περίστροφα
την άνοιξη που θα 'ρθει
και για να μάθω να σκοτώνω
πρέπει την ίδια μου ζωή να βγάλω σκάρτη
να έχω χέρι σταθερό να γίνω μέλος κοινωνίας
να επιβιώσω στο χορό της πληρωμένης μου ανίας

Μια ανθοδέσμη από καριόληδες
και ψεύτες κάτω από προβολείς
που καμαρώνουν σαν λαμπάδες
ακόμα κι όταν τους πυροβολείς
αχ, πόσο θα 'θελα να ζήσω
χωρίς την κάμερα από πίσω
και να κοιτάζω τη ζωή μου δίχως προφυλακτικό

Ήρωες με την πρώτη ευκαιρία
και μαστροποί συναισθημάτων στην πορεία
μες στο μπουρδέλο που μας νοίκιασε εξουσία
για να κάνει εκπομπή και φτύνει στα όνειρα μου
Γίνε αντίλαλος χαρά μου

Λένε πως θα μοιράσουν τα παιδιά χρυσάφι
μες στην άνοιξη που θα 'ρθει
για να δούνε αν θα το κάνουνε
οξυγόνο απ' τη Γαύδο ως τη Θράκη
κι αν αξίζει να φυτρώσει
μες στο στήθος μας συνήθεια
η δικιά τους απροσδόκητη
κι αναρχική αλήθεια

Λένε πως θα μοιράσει ο ουρανός Αχέροντες
για ν' ακουστεί η φωνή του
και να βουτάει ο καθένας μες στο κρύσταλλο
να πλύνει τη ψυχή του
να μάθει απλόχερα να σπέρνει
την τύχη που του ανήκει
και ν' αγκαλιάζει πιο σφικτά
τα δώρα του αλλουνού

Κληρονομιά για το παιδί μας που γεννιέται
μα πλούσιος είναι όποιος δεν πουλιέται
μες στο μπουρδέλο που μας νοίκιασε εξουσία
για να κάνει εκπομπή και φτύνει στα όνειρά μου
Γίνε αντίλαλος χαρά μου


Στίχοι του Χρήστου Θηβαίου

αλληλεγγύη δεν σημαίνει ελεημοσύνη...

Καταρχήν, ο παραπάνω - φαινομενικά - πίνακας είναι φτιαγμένος από όλο και όλο
ένα κομμάτι χαρτί. Η πρώτη σκέψη που μου ήρθε βλεποντάς τον, ήταν η έννοια της αλληλεγγύης. Τούτες τις μέρες γίνεται λόγος για την αλληλεγγύη στους μετανάστες της Πάτρας (κατά βάση αφγανικής και ιρακινής καταγωγής) για τους οποίους είναι σε εξέλιξη μια καλά οργανωμένη επιχείρηση όχι ακριβώς "σκούπα" αλλά πολλές μικρές "σκούπες" μαζί.

Αυτές τις μικρές "σκουπίτσες" για να καθαρίσουν την "βρωμιά" της μετανάστευσης και του ξεριζωμού που γέννησαν οι πόλεμοι του ολοκληρωτικού καπιταλισμού στις αρχές του 21ου, τις κρατούν λιμενικοί, μπάτσοι, ο δήμαρχος και ο νομάρχης εξ ονόματος της άτιμης φάρας των "νοικοκυρέων", μιας χούφτας αστών που ζουν και έχουν "μαγαζιά" κοντά στον καταυλισμό των μεταναστών και ακόμα λίγων που θέλουν να μην χαλάσει η μόστρα της Πάτρας εν όψει καρναβαλιού και χαλάσουν οι δουλειές τους. Η ίδια αυτή χούφτα ήταν που περίμενε να ανέβουν οι μετοχές της στο χρηματιστήριο όταν γινόταν ο πόλεμος, αφού ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών και η ανοικοδόμηση των στάχτεων θα έδινε ώθηση στην οικονομία, στον μαστιζόμενο από την κρίση του καπιταλισμό.

Δεν αναζήτησε κανένας από αυτούς φυσικά τις αιτίες του ξεριζωμού, της μετανάστευσης. Ούτε τότε, αλλά ούτε και τώρα! Που χρόνος για χάσιμο. Μπροστά στο κέρδος που να βρεθούν έστω ηθικές αναστολές, αυτές άλλωστε μειώνουν την κερδοφορία! Ας γίνει πόλεμος λοιπόν και με κύρια πρόφαση τον πόλεμο των πολιτισμών και την ανάγκη για εξαγωγή "δημοκρατίας" της "πολιτισμένης" καπιταλιστικής δύσης στις χώρες της "μπούργκας". Και όταν τα αποτελέσματα του πολέμου έρχονται και εδώ - με λίγο χρόνο καθυστέρηση - που να αναζητήσουμε τις αιτίες τώρα...Ας κουκουλώσουμε το πρόβλημα με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία. Που ξέρεις, μπορεί να πέσουν και τα μεροκάματα έτσι, να μειωθεί το εργατικό κόστος...Άλλωστε αυτοί - όπως και όλοι του είδους - άθλιοι "νοικοκυραίοι", αναζητούν αιτίες μόνο όταν πρόκειται για πρόβλημα μεγιστοποίησης του δικού τους κέρδους, είναι απόλυτα ορθολογιστές σε αυτήν την περίπτωση. Η αναζήτηση και πολύ περισσότερο η αντιστροφή των αιτιών είναι χαμένος χρόνος - κέρδος, οπότε και επιστρατεύεται ο ανορθολογισμός με την έκφραση του ρατσισμού και της ξενομανίας.

Και η αλληλεγγύη όμως φαντάζει σαν ελεημοσύνη για να ξεπλύνουν τις τύψεις τους κάποιοι άλλοι λιγότερο (αλλά) νοικοκυραίοι. Ξεχνάνε όλους όσους ευθύνονται: την κυβέρνηση των ΗΠΑ, την Ε.Ε (είπαμε νοικοκυραίοι είναι και αυτοί...καλή τους πέφτει η ΕΕ, πέρνουν και καμιά επιδότηση για καμιά μπίζνα), τον Καραμνλή (παλιότερα τον Σημίτη) που δίνει τις βάσεις σε αντάλλαγμα να μεταφέρει τα πετρέλαια ο Βαρδινογιάννης και να κάνει bussines o Πετζετάκης στην μέση ανατολή, το κεφάλαιο. Και τέτοιοι νοικοκυραίοι δεν ψηφίσζουν μόνο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Αλληλεγγύη στους μετανάστες (αλλά και σε οποιονδήποτε χρειάζεται) δεν σημαίνει ένας "πίνακας" ελεημοσύνης φορτωμένος με περίτεχνα σχήματα και φαφλατάδικα χρώματα, μα να γίνεις κομμάτι στο χαρτί που φαίνεται παραπάνω. Να δίνεις το χέρι όταν πέφτει άλλος σαν να έπεφτες εσύ. Και στο υπόλοιπο χαρτί που περισεύει να γράφεις: οι μετανάστες είναι της γης οι κολασμένοι. Καμιά επιχείρηση σκούπα. Καμιά απέλαση. Χορήγηση ασύλου.Ίσα κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά δικαιώματα. Ένταξει τους στους πολιτιστικούς συλλόγους και στα συνδικάτα. Κοινή πάλη ενάντια στην πολιτική των ΗΠΑ, της ΕΕ, του κεφαλαίου και για την ανατροπή τους. Αυτοί γεννάνε τον πόλεμο, τον ξεριζωμό, το ρατσισμό, την εκμετάλλευση!!!

Στο ίδιο χαρτί λοιπόν...αλληλεγγύη και κοινή πάλη!!!

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 13/2

Μοντερνισμός και Μεταμοντερνισμός στην οικονομία…

Μοντερνισμός και Μεταμοντερνισμός στην οικονομία…

Το κείμενο που ακολουθεί βασίζεατι σε εργασίες των Shultz (1997) και Brown (1997). Ο αναγνώστης μπορεί να το δει συγκριτικά με τις δυο προηγούμενες αναρτήσεις στο blog

Μοντερνισμός: η ανθρώπινη κοινωνική εμπειρία έχει θεμελιώδης «πραγματικές» βάσεις.

Μεταμοντερνισμός: Η κοινωνική εμπειρία είναι μια συνεργασία μύθων, η οποία παράγει «καθεστώτα» αλήθειας. Ιδέες – αξίες όπως το άτομο, η ελευθερία, ο εαυτός, η δομή κτλ, θεωρούνται ως εφήμερες και αυθαίρετες αντί σταθερές και ουσιώδεις.

Η μεταμοντέρνα κατανάλωση και το μεταμοντέρνο Μarketing χαρακτηρίζονται από ελικοειδή κατάσταση όπου επιχειρήσεις παράγουν συμβολικές προσφορές (προϊόντα) που αντιπροσωπεύονται από «γεμάτα» νόημα προϊόντα , τα οποία κυνηγούν καταναλωτές οι οποίοι με τη σειρά τους επιδιώκουν καταστάσεις που παράγουν εμπειρίες.

Οι μεταμοντέρνοι καταναλωτές δεν ψάχνουν για κεντρικούς, ενοποιημένους χαρακτήρες αλλά ,αντίθετα, επιδιώκουν να νοιώθουν καλά μόνοι τους σε διαφορετικές στιγμές με το να αποκτούν εικόνες του εαυτού τους. Οι εικόνες αυτές τους κάνουν “marketable”, αρεστούς και επιθυμητούς σε κάθε κατάσταση ή στιγμή.

Έτσι ξεκινήσαμε από τον μοντέρνο homo Sapiens (σοφός άνθρωπος), ο οποίος εξελίχθηκε σε homo Economicus (ο οικονομούν άνθρωπος - ένα δημιούργημα που ορίζεται απ’ την κατανομή χρόνου, πόρων, κόστους και οφέλους) .

Το μεταμοντέρνο άτομο εξελίσσεται σε homo Consumericus (ο καταναλωτικός άνθρωπος), ένα δημιούργημα που ορίζεται από την κατανάλωση που πηγάζει από αυτήν.

Από τη δημιουργία και τις ιδιότητες του homo Consumericus προκύπτει κατακερματισμός του εαυτού του. Στη μεταμοντέρνα κουλτούρα ο εαυτός δεν είναι συστηματικός, αυθεντικός ή κεντραρισμένος. Έχει τη δυνατότητα να αλλάζει εικόνες και να παριστάνει «διαφορετικούς εαυτούς» με το να αλλάζει προϊόντα τα οποία αντιπροσωπεύουν διαφορετικές εικόνες.

Βιβλιογραφική Πηγή

Γ. Σιώμκος, 2004, Στρατηγικό Marketing”, εκδόσεις Σταμούλη