περί διαφθοράς...

«Η διαφθορά δεν είναι φρούτο εποχής…είναι η εξορισμού ανήθικη ηθική του κεφαλαίου»

Ειδικοί μίλησαν πολλοί, δημοσιογράφοι ακόμα περισσότεροι, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ξεσπάθωσαν, η κυβέρνηση προσπαθεί να κρυφτεί…Η απόπειρα αυτοκτονίας του πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Πολιτισμού Χ. Ζαχόπουλου, δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, παρά το γεγονός ότι επιχειρείται να παρουσιαστεί ως κεραυνός εν αιθρία, δεν αποτελεί πάρα μόνο την κορυφή του παγόβουνου στο κατρακύλισμα της κυβέρνησης της Ν.Δ που είναι βουτηγμένη στα σκάνδαλα, την διαφθορά και τον πλουτισμό.

Η κυβέρνηση σε μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και της νεολαίας από τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις αλλά και προκειμένου να συγκρατήσει την διαρκώς ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια προσπάθησε να συγκαλύψει την υπόθεση με δύο τρόπους: από την μια δίνοντας χροιά ερωτικού σκανδάλου στην υπόθεση και από την άλλη διώκοντας και φυλακίζοντας την υπάλληλο του υπουργείου που χρησιμοποιούσε για να ικανοποιεί τις ερωτικές του ορέξεις ο πρώην γενικός γραμματέας του υπουργείου υποσχόμενος διορισμό, μήπως και ξεχαστεί η υπόθεση.

Ωστόσο, αυτό που φοβόταν περισσότερο η κυβέρνηση ήταν η αποκάλυψη οικονομικών και πολιτικών σκανδάλων στα οποία εμπλέκεται ο κολλητός φίλος και στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού τα τελευταία 10 χρόνια. Συγκεκριμένα, α) τα κονδύλια που προέρχονταν από την ΕΕ (χρήματα των εργαζομένων) και διοχετεύονταν επιλεκτικά προς «φίλους» ή ακόμα και προς το ίδιο το κόμμα της Ν.Δ καθώς εκτός από φίλος του πρωθυπουργού ήταν και σημαντικό στέλεχος της Ν.Δ ο πρωταγωνιστής, β) το καθεστώς μονιμοποίησης εκλεκτών της Ν.Δ στο υπουργείο πολιτισμού, γ) τις μίζες που συνόδευαν τον αποχαρακτηρισμό αρχαιολογικών κτιρίων και περιοχών προκειμένου να υπερβαίνονται τα εμπόδια που συναντούσε το ιδιωτικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο.

Παρά το γεγονός πως η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως όλα είναι μια ωραία ιστορία σε «ένα αναψυκτήριο όπου Ινδοί φιλοξενούμενοι σερβίρουν κουμπάρους, διαχειριστές ομολόγων, υπουργούς – υπαλλήλους αεροπορικών εταιριών και ερωτιάρηδες κολλητούς φίλους του πρωθυπουργού», στην πραγματικότητα βρίσκεται σε πολύ δυσκολότερη κατάσταση από αυτήν που φαίνεται με μια πρώτη ματιά.

Η αγωνιστικές κινητοποιήσεις των φοιτητών και των δασκάλων την προηγούμενη χρονιά, τα δείγματα γραφής των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων εν όψει της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης, η αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις (βλ. Ολυμπιακή) συνθέτουν το δύσκολο κοινωνικό περιβάλλον που καλείται να διαχειριστεί η κυβέρνηση. Τα σκάνδαλα με τους πακιστανούς μετανάστες, το καρτέλ γάλακτος και τους κουμπάρους της κυβερνητικής πολιτικής, τα ομόλογα, οι φωτογραφικές προσλήψεις και η διαιώνιση των αντεργατικών ελαστικών μορφών εργασίας εντείνουν την λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση - αλλά και το ΠΑΣΟΚ που συνοδοιπορεί παρά τις φραστικές κορώνες - στην αντεργατική πολιτική του κεφαλαίου. Το τελευταίο δε σκάνδαλο που ήρθε στην επιφάνεια τείνει να βαθύνει την λαϊκή δυσαρέσκεια και κατ’ επέκταση την κρίση του πολιτικού συστήματος. Αυτό αποτελεί και το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και την αστική τάξη που πλέον καλείται να διασφαλίσει με νέους τρόπους την «εκτροπή» από την πολιτική σταθερότητα που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάπτυξη.

Τα φαινόμενα- σκάνδαλα διαφάνειας και διαφθοράς δεν αποτελούν «φρούτα εποχής» αλλά συστατικό στοιχείο της διαχείρισης της αστικής εξουσίας. Κάθε σκάνδαλο δεν αφορά μόνο το πρόσωπο που εμπλέκεται. Διαφθαρμένος δεν είναι ο τάδε γραμματέας ή ο δίνα υπουργός. Αν αλλάξει το πρόσωπο η διαφθορά δεν παύει να υπάρχει γιατί διαφθαρμένη και αδιαφανής είναι από την φύση της η πολιτική της κάθε κυβέρνησης του κεφαλαίου. Τέτοια σκάνδαλα υπήρξαν πολλά κατά την περίοδο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ με χαρακτηριστικότερο από αυτά που έγιναν πλατιά γνωστά το σκάνδαλο Κοσκοτά. Η πάταξη της διαφθοράς και η διαφάνεια αποτελούσαν τα βασικά εργαλεία στο «ηθικό οπλοστάσιο» της Νέας Δημοκρατίας λίγο πριν και αφότου ανέλαβε την διαχείριση της αστικής εξουσίας, ηθικό οπλοστάσιο το οποίο, όπως και ήταν αναμενόμενο, κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση η κυβέρνηση επιχείρησε να προσπεράσει το σκάνδαλο με ηθικολογίες για τα «ερωτικά παραστρατήματα» του πρώην γενικού γραμματέα. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση πως πρόκειται για «ηθικό παράπτωμα που παίρνει άλλες διαστάσεις από την ώρα που κάποιος είναι δημόσιο πρόσωπο».

Όσοι δεν το ξέραμε μάθαμε πως η απόπειρα αυτοκτονίας λέγεται και αλλιώς απονενοημένο διάβημα. Πίσω από την ηθικολογική αυτή χρήση της γλώσσας επιχειρείται να καλυφθεί η εγγενής ανηθικότητα του κεφαλαίου και όσων διαχειρίζονται την αστική εξουσία. Η ηθική του κεφαλαίου και όσων διαχειρίζονται την αστική εξουσία είναι εξορισμού ανήθικη, δεν υπακούει σε κανέναν ηθικό κανένα και περιορισμό μπροστά την επίτευξη του μέγιστου κέρδους. Οι ύψιστες «ηθικές αξίες» του καπιταλισμού, η ατομική ιδιοκτησία, η εκμετάλλευση, το κέρδος είναι υπεράνω κάθε ηθικού κανόνα ή συστήματος ηθικών αξιών που το ίδιο το σύστημα κατασκευάζει, συντηρεί, αναπαράγει, «εξελίσσει»ως μηχανισμό υποταγής των εργαζομένων και της νεολαίας. Συνεπώς, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την ηθικολογία και την ηθική του κεφαλαίου και τον διαχειριστών της αστικής εξουσίας, παρά να την στείλουν με τους οργανωμένους αγώνες τους και την πολιτική τους δράση μια ώρα γρηγορότερα στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας...

από το περιοδικό της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση Αναιρέσεις, τεύχος Ιανουαρίου - Φεβρουαρίου 2008