Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΡ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑΡ

ΒΑΘΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

Ο ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, άνεργοι,

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. εξάγγειλε με την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Βουλή τις κατευθύνσεις της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», με τόσο μεγάλο δημαγωγικό οίστρο περί κοινωνικής δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και πάταξης της κοινωνικής αδικίας, όσο μεγάλη είναι η αντεργατική ουσία τους και η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου από αυτή τη πολιτική.

Προσπαθεί να συγκαλύψει τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που μειώνουν ασφαλιστικά δικαιώματα και παροχές, με κορώνες για την υπεράσπιση των αδύναμων που αδικούνται από τους «βολεμένους», για την προστασία των πολλών που θίγονται από τους λίγους και για πρόοδο σε αντίθεση με το συντηρητισμό που δεν θέλει αλλαγές. Μόνο που όταν μιλούν για «λίγους» δεν εννοούν το κεφάλαιο, τους εργοδότες και το κράτος που εισφοροδιαφεύγουν, αλλά προσπαθεί να διασπάσουν τους εργαζόμενους.

Εξαγγέλλει συγκεκριμένα αύξηση των ορίων ηλικίας για τις μητέρες ανηλίκων, ενοποίηση ταμείων κύριας, επικουρικής σύνταξης και υγείας και μιλά για προετοιμασία κατάργησης βαρέων – ανθυγιεινών, για αυστηρότερους όρους στη χορήγηση αναπηρικών, για μείωση επικουρικών συντάξεων και αύξηση του γενικού ορίου ηλικίας. Προφανώς για την κυβέρνηση οι μητέρες ανηλίκων, οι ανάπηροι και οι οικοδόμοι είναι οι συντεχνίες και οι βολεμένοι για τους οποίους εξαπέλυσε μύδρους. Θέλει να συσκοτίσει, αυτό που οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν όλο και βαθύτερα αυτή την περίοδο: ότι η πραγματική εξουσία είναι στα χέρια του ΣΕΒ, των τραπεζιτών, των μεγαλο-εργολάβων, των εφοπλιστών, των αφεντικών των ΜΜΕ, που ευνοούνται όλα τα τελευταία χρόνια από τους νόμους των κυβερνήσεων ΝΔ – ΠΑΣΟΚ.

Για την κυβέρνηση «υπάρχει κρίση που θα φέρει κατάρρευση του ασφαλιστικού σε 15 χρόνια. Αιτίες της είναι οι παραπάνω άδικες, ψηλές παροχές που κόβει με δίκαιη, εξελικτική διαδικασία, η πολυδιάσπαση των φορέων, που τους ενοποιεί, και η οικονομικά αποδοτική οικονομική διαχείριση, που θα αντιμετωπιστεί». Οι περικοπές που καταρρίπτουν τα «τρία ΔΕΝ» συνοδεύτηκαν από τη δήθεν υπεράσπιση του δημόσιου, καθολικού, υποχρεωτικού χαρακτήρα της ασφάλισης, την δήθεν ενοποίηση των ταμείων για μεγαλύτερη ευκολία στην κλοπή των αποθεματικών και την πανηγυρική εξαγγελία δημιουργίας ενός ταμείου «αλληλεγγύης γενεών». Αυτό θα έχει πόρους 10% από τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων (λάδωμα από το ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας), 25% από τα έσοδα του ΦΠΑ (το βάρος πάλι στους εργαζόμενους που σηκώνουν τους έμμεσους φόρους), 10% από τα έσοδα των κοινωνικών πόρων των ταμείων (κλοπή των αποθεματικών).

Μίλησαν στη βουλή για σωστή οικονομική διαχείριση, αυτοί που έφαγαν τα λεφτά μέσω δομημένων ομολόγων. Για υπεράσπιση των αδικημένων, αυτοί που χαρίζουν τις εισφορές στους μεγαλοοφειλέτες. Για καθολική ασφάλιση, αυτοί που με τα προγράμματα stage έχουν δεκάδες χιλιάδες ανασφάλιστους. Για προστασία των ανέργων επειδή θα κρατούν μέχρι θανάτου στη δουλειά τους παλιούς και έτσι δεν θα μπορούν βγαίνοντας στη σύνταξη να δουλεύουν αλλού στερώντας τη δουλειά από τους άνεργους (!!!). Υποκρισία, δημαγωγία, φαρισαϊσμός.

Η κυβέρνηση βαριά τραυματισμένη από τον κατακλυσμό των σκανδάλων (απαγωγές, υποκλοπές, δομημένα, μίζες, συναλλαγές και εκβιασμοί) δείχνει την πυγμή της στους εργαζόμενους, για να πείσει το κεφάλαιο ότι αποτελεί αξιόπιστη δύναμη διαχείρισης του συστήματος. Το πολιτικό σύστημα θέλει αυτά τα μέτρα που αποτελούν συνέχεια και βάθεμα των προηγουμένων αντιασφαλιστικών νόμων της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ και προετοιμασία για την περαιτέρω προσαρμογή στα νέα ζητούμενα της εποχής του ολοκληρωτικού καπιταλισμού. Για την ασυδοσία των νόμων της αγοράς, την εκτόξευση των κερδών, τη χωρίς φραγμούς εκμετάλλευση από το κεφάλαιο με φθηνή, ανασφάλιστη, ελαστική και πλήρως υποταγμένη την εργατική τάξη. Ταυτίζονται με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προωθούνται από κοινού σε όλα τα κράτη-μέλη Μόνο που στην Ελλάδα, με τα χειρότερα δεδομένα ύψους συντάξεων, ορίων ηλικίας και παροχών υγείας-πρόνοιας, τα μέτρα είναι ιδιαίτερα δραματικά.

Τα μέτρα των ιδιωτικοποιήσεων, της αύξησης των εισιτηρίων, της ακρίβειας, της λιτότητας, της αλλαγής του εκλογικού νόμου, των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, της βίας και τρομοκρατίας απέναντι σε αγώνες, μαχητικές συλλογικότητες και κοινωνικούς αγωνιστές αποτελούν πλευρές της ίδιας πολιτικής.

Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση αντλεί αλαζονεία και θράσος από την έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ είναι φανερό όχι μόνο ότι έχει προϊστορία εφαρμογής αντεργατικών, αντιασφαλιστικών πολιτικών, αλλά και σήμερα συμφωνεί με την πολιτική υποταγής στους νόμους της αγοράς, της ανάπτυξης των επιχειρήσεων, της ανταγωνιστικότητας. Από την πλευρά του ΣΥΝ η επίκληση των κινημάτων και των αγώνων και της υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων φαίνεται όλο και πιο πολύ ότι προσβλέπει στην αντικατάσταση του δικομματισμού με νέα κυβερνητικά σχήματα συνεργασίας, τακτική που αργά ή γρήγορα θα τον οδηγήσει σε κρίση πολιτικής ταυτότητας. Ενώ, το ΚΚΕ δεν προωθεί νικηφόρους αγώνες για την ανατροπή της επίθεσης, αλλά περιορίζει την χρησιμότητα των εργατικών αγώνων στην εκλογική του ενίσχυση, τακτική που δεν μπορεί να εμπνεύσει και να ενώσει τους εργαζόμενους.

Η υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συνολικά των εργατικών συμφερόντων απαιτεί ένα πολιτικό εργατικό κίνημα ρήξης και ανατροπής της πολιτικής που προωθεί και στηρίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Απαιτεί άμεση κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, ενωτικούς, μαζικούς, συντονισμένους αγώνες, με ανατροπή της πυροσβεστικής λογικής ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Για να μην περάσει η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση Καραμανλή, για κατακτήσεις και ρωγμές προς όφελος των εργατών. Απαιτεί συνδικάτα εργατικής δημοκρατίας με διαδικασίες βάσης και αγώνες στα χέρια των εργαζόμενων. Απαιτεί μαχητική εργατική αντιπολίτευση και άλλη, αντικαπιταλιστική Αριστερά.

Το Γραφείο Τύπου του ΝΑΡ, 15/2/2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: